Η μέρα μας θα έρθει

[Intro]
Χρειάζονται μόνο δύο προσόντα, το ένα το έχεις
Είναι η μπέσα, όσο για το άλλο... έχεις αρχίδια;

[Κουπλέ]
Δεν είμαι πια η νέα γενιά, τώρα έχω μάθει περισσότερα
Σκέφτονται επιφανειακά, σε ξεναγώ σε βάθη ενδότερα
Δίχως νόθευμα, ακόμα το όραμα προσφέρει απόθεμα
Όσοι υποθέταν, τους μπαίνει στο κώλο σαν τα υπόθετα
Ειμ'από 'κει που δεν βλέπουμε τα πάντα βολικά
Έχθρες κρατάν ως τα τριάντα για συμβάντα σχολικά
Γλυκές φατσούλες μεταφέρουν ναρκωτικά στα βυζιά
Ξαπλώνουν κτήνη απ'τα αναβολικά, τύποι εξήντα κιλά
Τα μαθηματικά του χάους σε αρμονική συμμετρία
Καμιά φορά η συμφιλίωση συμβιβάζει μ'αδικία
Και όταν δεν έχουν πειστεί πως δε θα υποκείψεις σαν λεία
Καμιά φορά τους δίνει ακράδαντες αποδείξεις η βία
Διδάγματα που δεν θα σου μάθουνε οι τόμοι θρήσκων
Με μάθανε να πεισμώνω να μην με νοιάζει η γνώμη πλείστων
Η ηθική του σύγχρονου ραπά, απ'την οθόνη βρισ'τον
Μα θα τους ρίξω απ'το πρώτο λεπτό σαν Ali με Sonny Liston
Η σκόνη των δίσκων, μου θυμίζει τις πρώτες τσάρκες
Κάτω από γέφυρες ομάδες με γκραφιτάδες,βλάκες είχα ατάκες
Από όταν σπάγαμε στις γειτονιές τις λάμπες
Ξηλώναμε σήματα Mercedes και τα ράβαμε στις τσάντες
Ανένταχτοι πιτσιρικάδες που γίνανε άστατοι άντρες
Για να με κρατήσουν χρειάζονται τρία κάστρα με ράπερς
Προβλέπανε το μέλλον, "θα το χάσει ο Kas μαλάκες"
Βγήκαν μούφα, ας παν να πουν τα άστρα με κάρτες
Σιχάθηκα αυτό το παιχνίδι, γιατί σιχάθηκα τα παιχνίδια
Ίδια σκατά βγάζουν λεφτά,και αναμασάν σκουπίδια
Δεν χρειάζεται να φτύνεις καν, αν δείχνεις drugs η έχεις στολίδια
Μέχρι και οι γκόμενες πουλάν μαγκιά σαν να βγάλαν αρχίδια
Και έχω μια ελπίδα για όσους κάναν το hip hop gay
Ο Λεκτικός λέει, να τους δίνει μπαλόνια σαν τον Bob Gray
Φτύνω άρρωστες εικόνες σαν να πιανε ο Van Gogh spray
Και δεν με νοιάζει αν έχεις το Διάολο στο beat και τον Θεό dj
Έχω έναν απότομο τρόπο συχνά το προτιμώ
Από το να κάνω τον καλό και να με πουν και κόπανο
Μπορώ να μυριστώ όταν είσαι σκάρτος και μουνόπανο
Και ρίχνω "γέφυρες" σαν αντάρτης στον Γοργοπόταμο
Γιατί όταν μπεις στον υπόνομο, υπό το νόμο
Η πονηριά υπονομεύει κάθε υπόνοια εμπιστοσύνης με φθόνο
Δεν θες να ζήσεις τον πόνο
Απλά είσαι υπνωτισμένος και θες να μιλήσεις για δρόμο
Γι'αυτό γελάω με νέα releases,promo και την καδένα τους
Ή πιτσιρίκια που αντιγράφουν και ηχογραφούν τα απωθημένα τους
Μα ήρθα πάλι και φέτος θα ντραπούν για την πέννα τους
Ευλογώ αυτήν την γενιά όσο ευλογούν τα γένια τους
Δεν φτύνεις ντόπα man, η εταιρεία σου έχει το πάνω χέρι
Φτύνω την Θάνου τον Κεντέρη και κόβω ντόπα με το φτυάρι
Έβγαινα με τους crooks στο κάστρο της Πάτρας σαν βγει φεγγάρι
Το έζησα με ούζο και γύρο, όχι κόκα και χαβιάρι
Γράφω για πνιγμένες φωνές, μέρες θολές
Διπολικές διαταραχές,υποταγμένων στο στρες
Έχω κυνηγητά στην μνήμη τεντωμένες γροθιές
Και θα γράφω ώσπου να ξυπνήσω οργισμένες ορδές
Η δικαιοσύνη ροχαλίζει, και άφησε σε Δαίμονες την τύχη της
Ξυπνάω στο πορτραίτο της διαταράζω τον ύπνο της
Μετράω το stuff στην "ζυγαριά" της, το τυλίγω στο μαντήλι της
Πριν φύγω της φυσάω καπνό, ακουμπώντας τα χείλη της
Της ψιθυρίζω πως ξέχασε τα παιδιά της
Και μάχονται για να την βρουν πολλοί απ'αυτούς που 'χουν δικάσει στ'όνομα της
Η καρδιά μας στο λιοπύρι της
Καμιά φορά οι χειρότεροι εχθροί της είναι οι καλύτεροι φίλοι της
Κι αν μας έχουν καταστείλει τι θα μείνει
Η γενιά του ενενήντα στην ναφθαλίνη
Σμήνη κρετίνοι, στην δίνη δυνητικής δουλοπρέπειας
Να δίνουν κώλο στους δυνάστες τους στα πλαίσια της ευπρέπειας
Υπομένοντας τις προσβολές για ένα ευρώ την ώρα
Βλέπεις άλλοι δεν έχουν να φάνε σ'αυτήν την χώρα
Εκλογίκευση καταπίεσης αυτοβούλως
Μας περάσαν με επιτυχία την σοφία που πρέπει να 'χει ο δούλος
Και μας φταιν' οι ξένοι
Ενώ η γαμημένη ανάγκη μας έχει κάνει τόσο μίζερους
Που δεν μπορούμε να είμαστε καν θλιμμένοι
Και μας μένει για τα προφίλ η μύτη και τα εφέ
Και απωθημένα για γήπεδα και internet cafe
Πτυχία για τις κορνίζες,λουλούδια για τις πίστες
Γίνε γλύφτης ή "φυτό"
Αφού η σχολή σου είναι κατάλληλο φυτώριο για καριερίστες
Καλοί οι παραταξιακοί
Μπορούν να πάρουν την κατάλληλη συστατική επιστολή
Κι αν νιώθεις αποκομμένος υπάρχουν και άλλα κλισέ
Ναρκοκουλτούρα και υπόγειο ώσπου να σου κόψουν το κασέ
Μα δεν μας πείθεις, δεν είδες σκοτάδια όπως εμείς
Δεν έψαξες βιβλία και δίσκους στα ράφια όπως εμείς
Φανατίζεσαι με ότι μοιάζει οργισμένος χωρίς ουσία
Και ότι δεν σου μοιάζει είναι καπιταλιστική συνωμοσία
Σ'ότι δεν σου μοιάζει είσαι έτοιμος για επίθεση
Ενώ δηλώνεις antifa, μα δεν μπορείς να δεις την αντίφαση
Άλλο να αποκτήσεις και άλλο να οικοδομήσεις ταυτότητα
Θέλει θάρρος να μην πατήσεις σε πρότυπα, μα θα πατήσεις κοινότυπα
Γιατί έμαθες να μιλάς με δέκα λέξεις
Αν δεν καλλιεργήσεις δεν φέρνει ελπίδα ο Γιάννης κι ο Αλέξης
Μέχρι και οι ευαισθησίες σου με την εποχή
Τώρα που έμαθες το bullying κατάκρινε στο προφίλ με ατάκες
Και όταν σε προσγειώσει ζωή, σε οχτάωρο η σχολή
Μπορείς να κοροιδεύεις τους βλάκες
Γλυκιά μου, μου είχες πει ότι θα βάλτωνα στην Πάτρα
Μια μέρα θα μιλάω για το πως ονειρευόμασταν το κόσμο
Και θα ακούει όλη η Ελλάδα όταν ο Kas θα γράφει single
Ή θα έχω αποτύχει, και θα με δούν σαν τον Travis Bickle
Να κατεβάζω την ταρίφα για ένα υπέροχο τέλος
Με δυο εταίρους όμηρους έξω απ'το Ελευθέριος Βενιζέλος
Θα μπω ανάποδα στο αεροδρόμιο
Το χέρι έξω απ'το παράθυρο να κρατά σε φλόγες το τρίτο μνημόνιο
Και καμένες φασιστικές σημαίες
Φωνάζοντας
"Αγαπώ αυτό το κόσμο που μου έδωσε ανθρωπιστικές ιδέες"

[Outro]
Τελικά, έχεις...