Η Καταιγίδα της Ερήμου (Desert Storm)

[Κουπλέ 1: Άρρωστη Φύση]
Σαρώνω beats βαρύς σαν ερπύστρια
Είσαι ελαφρύς σαν σκυλού τραγουδίστρια
Σε μαγαζί με καθιζήματα, κιτς, βίζιτα, τελευταία
Δεν κατεβάζω στην υγειά της αχάριστης ένα μπουκάλι stolichnaya
Μα πριν ανεβάσω πειρατική σημαία για να περάσω τα Ίμια
Όχι τίμια, ήπια δύναμη με ασαφήνεια
Το πάμε στα άστρα σαν την NASA κι είσαι πιο γλάστρα από αυτές που κρέμασε η Sadahzinia
Είπα να κλέψω τα παρασκήνια όσο κλέβατε την παράσταση
Δίνοντας παράταση επ΄ αόριστον σαν να 'ρπαζα από τα Ελγίνεια
Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι όταν στο νου βουτάνε την γλώσσα
Και τόσο ακραίοι που όσοι ακούνε τους χορηγούν κουτιά με υπογλώσσια
Mcs ανάπηροι στόκοι σαν την γυναίκα του Κούγια με κομμένα τακούνια
Παίρνετε το 100 με εκατό παραπάνω για να έρθουν διακόσια γουρούνια
Πες με Coolio στο gangsta παράδεισο με ηχοσύστημα από την άβυσσο
Κι ένα μαύρο τζετ από μαύρα τσεκ στο προσωπικό μου κλειδάριθμο
Ικανό να φέρει εγκεφαλικό στο Σόιμπλε τον καριόλη
Γιατί το μαύρο χιούμορ είναι σαν πόδια, δηλαδή δεν έχουμε όλοι
Ο δίσκος βρίσκεται υπ΄ατμόν, εδώ άστυ κλεινόν
Είμαι άνω ποταμών σαν τον Βοϊδομάτη στις όχθες τους Ευφράτη βαδίζοντας
Όχι σε κανό για Rafting μα πάνω σε μαύρο άτι
Κι καταιγίδα της ερήμου μόλις ξεσπά στην Βαγδάτη

[Κουπλέ 2: Obnoxious Kas]
Είσαι σαν serial fake, πιο αδερφή απ΄τον Drake
Είμαι η εκδοχή ανθρώπου του κόκκινου δράκου του William Blake
Ο ηγέτης της αίρεσης στέκει στην αψίδα, φεύγει λεπίδα
Σε κέντρα αστικά υψώνεται η Αζτέκικη πυραμίδα
Και ζητάω την παραπομπή όποιου θα πρέπει να νιώθει ντροπή
Μπροστά σε αυτό τα Gulag μοιάζουν εκδρομή
Πιστοί, εκπαιδευμένοι με αντάρτικη τεχνική από την Λατινική Αμερική
Γίναμε δαίμονες στην γη, με του ίδιου του Θεού την προτροπή
Ελευθερώνω τα ένστικτα του κατάδικου στο κλουβί πριν την ποινή
Και τα κατευθύνω όπου βρίσκονται ψεύτικοι ραππερς, πολιτικοί
Δικαστές, κληρικοί, κι απολαμβάνω την σκηνή με όπιο
Καθένα από τα δεκατέσσερα μάτια μου βλέπει σαν καλειδοσκόπιο
Καίω το τρόπαιο κάτω από τα μαύρα σύννεφα
Οι ουρανοί καλύπτουν το πρόσωπο μου με ένα ασημένιο περίβλημα
Ήρθε το τίμημα στις πιο σκληρές του μέρες
Απόψε θα αφήσουμε στο Βατικανό τρεμάμενες τις καμαριέρες
Καθώς θα βλέπουν τον Πάπα κρεμασμένο μεσ΄τον καθεδρικό
Και το μαύρο χρήμα που ξέπλενε θα μοιραστεί σε κάθε δούλο
Άφησα μήνυμα πως η άρρωστη φύση μας θα επιστρέψει
Κι ένα μαύρο γεράκι τα φτερά του ν΄ανοίξει στον τρούλο