Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού (I Aiwnia Liakada Enos Katharou Myalou)

[Part I]
"Να σε ρωτήσω, πόνεσες όταν έπεσες στην γη;"
Ή κάτι εξίσου γελοίο της είχα πει, δεν έχω ιδέα τι μου βρήκε
Αλλά αύριο το πρωί κανονικά, θα κλείναμε 5 χρόνια μαζί
Μα τελευταία, δεν περνάμε ωραία
Και τα αισθήματα αποξένωσης, άρχισαν να γίνονται αμοιβαία
Οι καβγάδες έχουν διάρκεια και μάταια
Προσπαθούμε να κρατήσουμε πίσω τα δάκρυα
Και με πονά στην καρδιά η μεταξύ μας παγωνιά
Αλλά δεν μπορώ να υποχωρήσω στον καβγά
Έτσι φωνά-ζω και χώνω στον τοίχο μπουνιά
Το χέρι μου πονά σαν να 'σπασε και εκείνη γελά
Μου λέει πως δεν μ' αγαπά και μ' ειρωνεύεται
Μου λέει πως ονειρεύεται μια ζωή μακριά μου συχνά
Της δείχνω την πόρτα της λέω "Να πάει στο διάολο"
Και να κάνει αυτά τα όνειρά της αληθινά

[Part II]
Οι αναμνήσεις με στοιχειώνουν τα καλά είναι πιο πολλά
Και αυτό είναι που με κάνει να την θέλω ξανά
Μα τώρα τέρμα, πρέπει να κρατήσω χαρακτήρα
Πρέπει να φερθώ εγωιστικά μια φορά
Βρήκα στο σπίτι ένα βιβλίο που διάβαζε
Που 'χε μέσα ιστορίες από το χωρίο της και της άρεσε
Να μου διηγείται μαγγανείες μια μάγισσας
Που το πηγάδι έξω από την εκκλησιά μάγεψε
Και μου 'λεγε πως οποίος πιει απ' το πηγάδι
Ξεχνούσε όλα τα σημαντικά σε ένα βράδυ
Ξυπνούσε το πρωί απροσανατολισμένος
Και όλος ο κόσμος γύρω του του φαινόταν ξένος
Δίχως μιλιά, πήρα του αυτοκινήτου τα κλειδιά
Βγήκα στον δρόμο με σκοπό να πάω μέχρι το χωρίο της
Και να πιω απ' το πηγάδι μια γουλιά
Δεν ξέρεις τι σου γράφει η μοίρα καμιά φορά

[Part III]
Του πηγαδιού το νερό φέρνω στα χείλη
Σε λίγες ώρες ο ήλιος θα ανατείλει
Μια γνώριμη φωνή ακούω πίσω μου να λέει
"Είμαστε δειλοί και τόσο ίδιοι"
"Γεια σου αγάπη μου", της λέω, "χρονιά μας πολλά"
Αυτή δακρύζει και μαζί χαμογελά
Μου λέει "έχω πιει απ' το πηγάδι εδώ και ώρες
Και το έχω μετανιώσει πικρά"
Την κάνω μια αγκαλιά και της χαϊδεύω τα μαλλιά
Δεν έχει άλλα δάκρυα για μας μωρό μου
Φίλα με μια προτελευταία φορά
Η τελευταία θα 'ναι απόψε στ' όνειρο μου
Αράξαμε στο προαύλιο της εκκλησιάς, ώσπου νυστάξαμε (ώσπου νυστάξαμε)
Τα γαλανά της μάτια είχαν μια απόχρωση γκρι
Είπαμε το στεγνό αντίο και το σπάσαμε

[Part IV]
Ξύπνησα απ' τον ήλιο που μπήκε απ' το παράθυρο
Σε ενός ξενοδοχείου το δωμάτιο
Δεν έχω ιδέα πως κατέληξα εδώ
Το βλέμμα μου πλανήθηκε στο άπειρο
Είναι Σαββάτο, πάλι καλά
Θα μ' απολύσουν αν λείψω απ' την δουλειά
Σηκώνομαι να πάω μέχρι το καφενείο
Να πιω καφέ και να θυμηθώ τα χθεσινά
Λογικά, θα είχα βγει με τα παιδιά
Θα κοπανήσαμε ποτά, δεν είναι και πρώτη φορά
Που καταλήγουμε σε τέτοια σουρεάλ σκηνικά
Μια κοπέλα πέφτει πάνω μου και τον ειρμό μου σπά
"Συγνώμη" μου λέει, "απ' όταν ξύπνησα είμ' άλλου"
Και 'γω αισθάνομαι τρελό deja vu
Τα γαλανά της μάτια είχαν μια απόχρωση γκρι
"Πες μου", της λέω "Πόνεσες όταν έπεσες στην γη;"