Χρώμα (Chroma)

Αρπάζω λίγο χρώμα μπλε απ'τον ουρανό
Και ομορφαίνω το γκρίζο της πόλης
Καταθλιπτικό τοπίο καίγεται μόνο μέσα στο αστικό κενό
Έτσι νιώθεις και άμα σκέφτεσαι πολύ σε λεν' τρελό
Για αυτό κ εγώ βγάζω στη φόρα το μεγάλο μυστικό
Κράτα αυτούς που σ'αγαπάν κοντά
Κ οι άλλοι στο καλό
Και να σου πω ρε την αλήθεια μου κουράσαν το μυαλό
Όλα τα πρέπει μας, τα μη και το μεγάλο μας εγώ
Γιατί είναι αυτό που μας κρατάει στον πάτο όλους τελικά
Και δεν αφήνει τη ζωή μας να κυλίσει φυσικά
Για αυτό ξηστά όσοι περνάνε απ'το θάνατο φθηνά
Καλό θα είναι να το δούμε λίγο πιο μελωδικά
Δεν κάνω κήρυγμα
Πιο πολύ μιλάω αυτοκριτικά
Μιλώ και λέω δεν τραβάει πια δεν πάει πουθενά
Πέφτεις στο πρώτο χτύπημα αν δεν βλέπεις καθαρά
Κ η ζωή δεν σε λυπάται και θα σε κάνει κιμά
Για αυτό αγάπα την πουτάνα τη ζωή κ ίσως ξανά
Να ξαναγίνει όμορφη κοπέλα μ' ανοιχτή αγκαλιά
Να σ'αγαπήσει
Να σ'αγαπήσει απ'την αρχή
Κ αληθινά να σ'αγαπήσει
Κ αυτή είναι η ουσία
Αρπάζω λίγο χρώμα μπλε
Κ από το βυθό και από τα κύμματα
Τη δύναμη του παίρνω ένα λεπτό
Περίμενε με καταφθάνει το αιχμηρό μου ηθικό
Μη φοβάσαι σε σένα είναι χαμογελαστό το πρόσωπό μου
Αφού το μέτωπο μου καθαρό μένει επ'ώμου
Το όπλο μου γεμάτο στον καιρό
Πηγαίνω κόντρα στο φόβο μου
Σαν παιδί μικρό
Στο κέντρο του τυφώνα ρίχνω σύνθηματικο
Μπορ-ντο στο γυαλί φαρμάκι να πιω
Ρυ-θμο δινω ρυθμο
Φτηνω πληρονω(?)
07 δωμάτιο μουντό
Ανοίξτε τα παράθυρα να γίνει φωτεινό