Hipokondriyal Sanrılar

[Verse 1]
Hazin bi' sondu şarkılar
Yorgun argın aldı başını
Boynundan sızan karıncalar
Gerçek gibi hipokondriyal sanrılar
Ruhunu emdi garip canlılar
Çirkin bi' ağrı soktu karnına
Sustun, öldü sandılar
İçindeki nefret kıvılcımı döndü yangına
Aldılar, elinden aldılar, hayalinle hayale daldılar
Cinnetin ebediyet akşamları
Değer verdiğin hangisi koştu yardıma?
Artık hiçin yoksun Tanrı'dan
Gölge düştü olgun tavrına
Hayatın üstüne gitmedin zaten
Çocukluğunda da çocuk parkına
Aynaya bak, şimdi bi' öpücük kondur alnına
Topla çantanı, bi' toz duman bırak
Geriye kalan hayat kırıntılarından öldü martılar
Soldu bahçeler, yeşermeyen cana goncalar bırak
İnsanlardan medet umdukça sen
Borç soktu başka borcun altına
Laf anlattın bu boş duvarlara
Yüzün düşer, kanar dudakların
Duman kafan, yanar bu caddeler
Ve kulakların duyar yalanları
Tutup içinde kusar zamanları
Bugün ölür içinde duran kalanların
Umut istasyonundaki trenler
Seni almadan terk eder peronları

[Nakarat]
Benim için vaktin var mı?
Zamanın önemi yok
İki laf edelim, öneriyor
Doktor ölümü göremiyor

Benim için vaktin var mı?
Zamanın önemi yok
İki laf edelim, öneriyor
Doktor ölümü göremiyor

[Verse 2]
Yine aynalarla kavgalar var
Nefret damla damla sayfalarda
(Damla damla sayfalarda)
Sabaha kadar içtim ayıla bayıla
Geceyi izledim hayran hayran
Yürüdüm insanlara çarpa çarpa
Yüzüme bakma benim aylak aylak
İçime atamam içip, içim parça parça (parça parça)
Zamanım az, normalde insanlar kullanılmaz
Arkanda bi' yangın bıraktıysan
Beden kurtulur da ruh kurtarılmaz
Amacın kalmadıysa
Hâlâ hiçbi' yere varmadıysan
Bunu sen seçtin!
Hedef bulunur ama hiçbi' hayal kurtarılmaz
Sadece bi' sanrının konuk oyuncusuyumdur belki
Arkamda bi' yangın bırakmıy'camı bilsem;
Terk-i diyar etmek isterdim, hoşça kal

[Nakarat]
Benim için vaktin var mı?
Zamanın önemi yok
İki laf edelim, öneriyor
Doktor ölümü göremiyor

Benim için vaktin var mı?
Zamanın önemi yok
İki laf edelim, öneriyor
Doktor ölümü göremiyor