Hichki Maro Nemifahmeh

از دو روزه دنیام گذشته چند روز // یه لیوانه آب یه مُسکنم روش
مامانی تعریف میکرد // که اون موقع دنیا ما رو 10 هیچ میزد
قدیما میدیدم مثل شمع میسوزم // مامانا بابا تا صدا لنگه کفش میومد میدویدم
جلو در و چشمای بابا خسته بود // اما میومد تا بشماره باهام عددا رو
یا مثلا" بغلم کنه // روبرا نبودن نه مامان تا اقلا" خودش
اوضاع خوب نبود و همینجور عقربه میرفت // واسه آروم کردنشون هنوز حضرت فیل هست
بابا بود و دنیایی که منو تف کرده براش // "ممد رضـا" و بچگی و گرگم به هواش
پسری که شنگول منگولاشم پهلوشن // گذشت راه افتاد دندوناش هم در اومد

خیلی میگذره الان مثل که یکی دیگم // فرقش اینکه دیگه بهم فسقلی نمیگن
جا اسباب بازیام ریش تراش اومده // مثل قدیم دور و ورم نیستن آروم همه
رفیقا و بچه های دوره دبستانم // با دود و عرق و راست و چپش پاین
دیگه دهناشون جا شیر بو آشغال میدن // میخوان بزرگ شن اما قالتاق میشن
چندتا مثل من که خرس گنده شدن // و فقط بلدن عربده لقمه کنن
برا ننه بابا و لات شن واسه اونا // هه ، خلاصه تهش داستانه
میبینن جلوشون یه آدمه لش وایساده // حالا مامان یه دلیلی واسه اشکاش داره
اونی که واسه راحتیت النگوش و میداد // زخم شده دلش برو نمکدون و بیار

بـــرو نمکدون و بیـــار...

خیلی وقته از زندگی توبه کردم // هنوزم یه تنهای دوره گردم
لبام خیلی وقته که نمیخنده // "هیچکی ما رو نمیفهمه"
خیلی وقته از زندگی توبه کردم // هنوزم یه تنهای دوره گردم
روزگار چرخید ما باش نچرخیدیم // راست میگن زمین جای قشنگی نیست

شبای زندگیم شبیه تاریخچه بوده // دوست دارم اتاقم همیشه تاریکـــ بمونه
روزا رویاهام و سوار آژانس میکنم // شبا تنها راه میرم و هی آدامس میجوم
هر روز مغزمون و از یه چی ترکش میدیم // دیگه الان دوره یکی ما تمر هندی نیس
تابستونا دلم آب زرشکـــ نمیخواد // قلکمم که دیگه به چشم نمیاد
خیلی وقته جیبام بو هزاری نمیدن // و چون نداریم بهمون آدم حسابی نمیگن
یه سری آدمیزاد که واسه همه افت دارن // نه از اوناش که از دماغ فیل افتادن
منو امثالم نه بچه ننه بودیم // نه سربار کسی نه اهل پر قوییم
لبام خیلی وقته که نمیخنده // هه ، "هیشکی ما رو نمیفهمه"