Hezeyan

[verse1]

Nasıl yani dicek kadar sorumsuzum üstelik bir çocuk
Tavrı hakim bana doyumsuzum küserim kin dolu
Hayatımdan çıkardığım insanlar film olur
Kanaatınla kıskandığın insana git zoru sor
Dicek ki hayat şartı durum yok zor
İsteyip başar şansı bulup koş boş
Olduğunu söyleyecekler lüzum yok, yok
Oldurup göstersen de kusuru bol görcekler
Dört dörtlük olmayacaksın unut olum
Söv Öldür doymayacaksın unut olum
Kindarlık kararlılık duymuyosun
Bir yanın kararmış sen uymuyosun, kurallara
Dicekler kötü yaptığın inkar et yürü
Bu zaman bi geçse düşü andırır firar sen yürü
Sürekli konuşçaklar sen dahil bahsi geçer ölümün
Üstelik zorundaysan sahiden de ölünür, aagh

[Hook]

Sefalet koştuğum yol bitmiyo mu
Elimden birşeyler hiç gelmiyo
Şanssızlık dersin buna veyahut kader dersin
Çözümdür ölüm belki bilmiyorum

[Verse2]

Ne istiyosan olmayacak, istediğin
Geçmesini beklediğin, hiçbişey geçmicek,sıkıntı cok
Sen biliyosan sormucan bilmeyip desteğini vermesin
Isteyip diretme yıkıntı o
Nezaketen birşeyler yürüyo çevremde
Mesafeler girerse üzüyo nedense
Güvendim derken hemde istersin erken gelse
Günlerdir senle evde istemezsin beklemekte
Hayatın monotonken intiharı düşünsende
Baya bi sorarlarken intihara gülümsersen
Cesaretliymiş dicekler sefaletin içindeyken
Sen hala eski sensin hep felaketin içinde
Ölümü arzularken vazgeçmemek iyi mi sence
Hiç ölmedin ki önce hissetmedin değil mi bence
Kesin bi soğukluk vardır kusursuz durgunluk sahi
Durulmak ne güzel şeymiş
Ölümün tarifiyse?

Milis, nasıl, eskisi gibi mi? bi önceki gibi ha?

[HOOK]