Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Frédérique Spigt
Hij stapt op haar af
Toch blijft ze niet staan
Voorheen had hij nooit
Naar haar toe durven gaan
Hij zoekt naar de woorden
Die hij eerder bedacht
De woorden zijn weg
Hij stamelt, zij lacht
Met zijn hoofd in de wolken
Zeg hij heel onbeholpen
Laten we gaan
Nies houdt ons tegen
Want op onze wegen
Valt hemelse regen
Hemelse regen
Opeens staat zij stil
Stil en geraakt
En zijn door zijn hartstocht
Haar lippen ontwaakt
Haar hart klopt zo snel
Zonder zijn hand
Dan neemt hij haar mee
Naar een goudkleurig land
Met zijn hoofd in de wolken
Zegt hij heel onbeholpen
Laten we gaan
Niets houdt ons tegen
Want op onze wegen
Valt hemelse regen
Hemelse regen