Het album Tot ziens, Justine Keller gaat over de melancholie die we voelen over ons verleden. Alles wat wij meemaken is onuitwisbaar gebonden aan onze ervaring, en onze ervaringen kneden ons tot de persoon die we zijn. Dit kan positief zijn, maar voor een groot deel is dit zware ‘bagage’.
Heel Goed...
Het staat geschreven op de muur
Het is te horen in de tram
Het is te lezen in de ogen
Het zal niet zo lang meer duren
En het is echt heel goed nieuws
Het is echt heel goed nieuws
(Heel goed nieuws)
Dat de zon en alle sterren zijn gelogen en niet echt
En wat zo vreselijk belangrijk was
Wordt uitgewist en opgezegd
En dat is heel goed nieuws
En dat is heel goed nieuws
(Heel goed nieuws)
Vrienden worden vreemden
Geen herinnering kan mee
En alle tijd die je bewaren wou
Verkruimelt langzaam in je hand
En waait naar zee
En dat is heel goed nieuws
Ja dat is heel goed nieuws
(Heel goed nieuws)
Neem maar afscheid van degene
Die je altijd wilde zijn
Had je nog iets willen zeggen?
Doe het snel, er is niet heel veel tijd
Want de wolken worden donker
En de storm komt dichterbij
Hoor de verre honden janken
Zie de laatste spreeuwen vluchten voor het einde
Want alles gaat veranderen
En het was de hoogste tijd
Want de roest kruipt naar je ogen
En de schaduw wint terrein
Op alles wat je ooit zo mooi vond
Op alle prijzen die je kreeg
En als de nieuwe zon dan opkomt
Dan zijn de straten groot en leeg
En in de ochtend zijn we weer volstrekte vreemden
En als ik jou dan weer ontmoet
Dan ben ik eindelijk iemand anders
Dan ben ik eerlijk, sterk en echt en waar en goed
En dan drinken we de regen
En dan eten we de wind
En dan worden we weer vrienden
Gewoon weer vrienden net als vroeger
Verder niks
En dat is heel goed nieuws
Ja dat is heel goed nieuws
Heel goed nieuws
(Heel goed nieuws)