Hayatın Sillesi

[Verse 1: Muşta]
Dur, geri ver bana gençliği
Gençken ben içimdeki o ateşi
Ama yine ver bugünkü olgunluğu ki
Anlatayım tekrar, insanın hep boş içi
Dost diyip arkandan vursun, düşman gelip yanında dursun
Kursun kader kendi oyununu
Yine berduş ruhum ölüme kafa tutsun
Caddelerinde yok artık o ahenkli öten kuş sesleri
Lakin var sokak aralarında hala tesbihli façalı yakışıklı serseri
Hani kadere iki birayla karşı durup da
Tek başınalığı ile gecenin karanlığında
Arabasından son ses dinlediği üstadı: Müslüm'ü, Neşet’i
Yüzü gülecek zamanına ama suratında taşıdığı o ağır kaderi
Yaşadığı Üsküdar da anladı
Serseri olmak olacak ancak onun kaderi
Her aptal işyerinde dokuzdan fazlası aç çalıştığı
Ve aldığı parayı hangi borca
Vereceğini düşünerek ağırdı her saçının teli
Bir yarası var, anası, bi kardeşi
Bir de hayatını emanet ettiği Ceren'i
Babası bam teli, ince hayat çizgisi bak
Sağ yanağımda hayatın sillesi
Kimse bilmesin omuzunda taşır apolet olarak korkusuzca mücadelesi
Onuru para ile satın alınamaz, zor da olsa hali

[Nakarat: Charlee]
Kimi dost olur sana
Kimi de düşman bu hayatta
Kimi dert verir sana
Kimisi de derman olur bu hayata
Sonra gelir bulur ölüm seni ansızın
Gelsin ölüm başım üstüne, zaten yalnızım

[Verse 2: Muşta]
Çünkü çocukluğum da olmadı benim
Ne misketim, ne oyuncağım, ne de bisikletim
Ezik misin bi' çık dışarı çocuk
Gökyüzünde kalmadı hiç uçurtmalar
Uçuk mu lan kurduğumuz hayaller
Bize göre kaçık, size göre basit mi lan
Kasıt mı var benim yaşadığım hayata
Sizin ki janti, benim ki ghetto lan
Sürekli dolar sizin cepleriniz
Bizim ceplerimizde bozuk paralar
Bozuk bu aralar psikolojim
Koku skunk ve de tribal kafalar
Karalar bağladı kalp denen mahluk
Dağladı acılarımı da veyahut
Ağladı kalemim sayfalara
Kalbim kefil bu satırlara
Şeytanım söyledi bu kelimelerimi bile bile
Ben de ona hayır demedim
Hayır demedim ona karşı durmayı
Başladım kafamda onu kurmayı
Sen dost musun? Düşman mı? Üstad mı?
Küstahtı bana göre hepsi
Rap benim önüme ilah tarafından gönderilen altın bi tepsi
Tespit gerekli, prestij kalmamış insanların hayatlarında
Doğru arar olduk artık yaptığımız tüm yanlışlarda
Yanlış yapmak önem arz etmez sizin için
Alkışlanmak yaptığınız gayri meşru bi’ biçimde
Şerefsizliği sadece çağdaşlaştırma

[Nakarat: Charlee]
Kimi dost olur sana
Kimi de düşman bu hayatta
Kimi dert verir sana
Kimisi de derman olur bu hayata
Sonra gelir bulur ölüm seni ansızın
Gelsin ölüm başım üstüne, zaten yalnızım