Güneş ve Ay

[Verse 1: Bastet]
İlk gelişin güzeldi
Son gelişin şimdi
Son sevişim bil ki;
Son görüşün beni

Olmayacak bi' şeydi
Göremedim belki
Gözlerimi senden alınca;
Her şey o kadar net ki...

[Nakarat: Bastet]
Gördüğüm bi' rüyaymış meğer
Her şey uyanmak içinmiş
Sevdiğin bi' yalansa eğer
Hiç yokmuşsun gerçekte

[Verse 2: Oğuzhan Kurum]
Seninle kurduğumuz bütün hayallerimizi
Tam nefes alırken elinle boğdun
Kıvılcımdan da korkarken bugün
Kendimi yangının içinde buldum

Bi gün olsa dahi çıkmaz sanırdım
Bizim bu yolumuzun sonunda ölüm
Küllerim dahi kalmadı benim sen
Gidipte uçurumun ucunda yürü!

Yağmur yağarken kanat seslerin
Duyuldukça benim yanar benliğim
Hazmettiğim yalanlar derin
Ben yılan sende yalan besledin

Avutur senden kalanlar beni
Olsun tüm diri kalanlar senin
Hiçbi' zaman "bize" zarar vermedim;
Öğrendim "kendime" zarar vermeyi!

Umudumuz kalmadı karanlık dünüm
Ulaşamam aşkına kanatlar çürük
Gördüğün ayında karanlık yüzü
Adım çizik ve de karanlık yüzüm

Yalanla boğdun kararttın yüzü
Olmasın derdim yalanlarda gözün
Sen, ben varsan, biz yoksak;
Biz dahil tüm diri kalanlarda ölür!

[Köprü: Bastet]
Aşk yoktu
His yoktu
Güneş ve ay indi şehrime
O şehirde sen yoktun

[Nakarat: Bastet]
Gördüğüm bi' rüyaymış meğer
Her şey uyanmak içinmiş
Sevdiğin bi' yalansa eğer
Hiç yokmuşsun gerçekte