Gumpanat : กัมปนาท

[Verse 1: คนนท์ ชาญคลีเช่]
แผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิด
มองไปทางไหน สภาพจิตใจล้วนทั้งวายเตลิด
เลื่อนลูกกลิ้งขึ้น ลูกกลิ้งลง มีภาพผู้เคราะห์ร้าย
กลืนน้ำลายไม่ลง อนาคตเราอาจมีเคราะห์คล้าย
สันติภาพแบ่งชนชั้น คั่นประมาณตนว่าดีที่สุดคือตัวฉัน
สิทธิยังมัวรั้น ประชาชนยังหวาดกลัวที่ผู้พิทักษ์สันติราษฎ์ยังจั่วกัน
จับผิดแบบตามัว ช่างหัวแม่งความถูกต้อง กูไม่กลัวมัน
คนชั่วยังพัวพัน สร้างความโสมมใต้ผ้าเหลือง
ปิดเรื่องให้เงียบหายโดยมีเงินที่อำนาจอยู่เหนือกว่า
ไม่เหลือบ่ากว่าแรง เงียบหายทั้งในและต่างแดน
ตัดสินคนจากภายนอก ก็กลายเป็นว่ามันต่างแคลน
เกิดไม่ใกล้ไกล ความรุนแรงดันอยู่ที่ใกล้ใจ
ทำตัวทรามไพร่ ขืนใจคนรีดเค้นความใคร่
สังคมมันเกิดอะไร ตามกฎหมายที่ระบอบได้ให้ไป
เริ่มกลายเป็นเมืองเถื่อน โลกาวินาศมันคงอยู่ไม่ไกล

[Verse 2: Young Kush]
เฮ้ย! คนนั้นก็คน นี่ก็คน นู่นก็คนเหมือนกัน
แต่ถ้าบ้านมึงรวย พ่อก็ช่วย ก็คงไม่ซวยเหมือนมัน
เงิน เงิน เงิน มีแค่เงิน ผู้คนก็ไม่ชิงชัง
นี่กูเป็นลูกตำรวจ เอามีดมาหวด ยกพวกมาไล่ยิงกัน
Fuck ยุคนี้มันเป็นอะไรกฎหมายเมืองไทยแม่งโคตรอ่อนสัตว์
พวกมึงโดนปล้นอำนาจเด็ดขาดตั้งแต่หย่อนบัตร
ข่าวแม่งฆ่ากันตาย เต็มเมืองไม่เว้นแม้แต่ล่ะวัน
คุยสนุกปากมึงไม่เครารพแม้ญาติผู้โดนกระทำ
สองปีผ่านมาได้ค้าขายแม่งโคตรดีสัตว์
เศรกิจแม่งโคตรจะดี ดีมาก ยุบบริษัท
นี่ก็สองปี ร้านบะหมี่ ปากซอยมันหายไป
ที่เขาปิดกิจการ อันตรธานเพราะไม่ได้ขายไง
ผู้คนเริ่มหายไป ชาวนาแทบไม่ได้หายใจ
วัวควายที่อยู่ในคอก ช้ำชอก ก็คงต้องขายไป
กว่าจะรู้ตัว ว่าหมองมัว ตัวคงสายไป
ต่อจากนี้มันจะเป็นยังไง ก็เดินบนทางที่ไร้จุดหมายไง..