Guerilla

[Verse]
Και γυρνάω, νάω-νάω, πάνω από την πόλη
Βλέπω κόσμο την φορμόλη
Στον καναπέ του σπόρο, μένει, βλέπουνε Κοκλώνη
Άσε τα negroni αφού ταυτίσου, δεν ιδρώνει
Είδαμε τους θρήσκους που κάνουν τον σταυρό τους
Εκδίδουν δωδεκάχρονα, γιατρούς και δικηγόρους
Είδαμε τους μπάτσους έξω από τα Διαβατά
Δεν ήταν άνθρωπος αυτός, ήτανε Ρομά
Ο Θεός τους δεν υπάρχει όταν μυρίζουνε σκουπίδια
Κι οι προσευχές δεν φτάνουν όταν είναι από τσαντίρια
Κανένας ταπεινός πάνω σ' αυτή την συμμορία
Σε χρυσά ποτήρια, δίνουν θεία κοινωνία
Αφεντικά και δούλοι όλοι μούλοι για μαρούλι
Σκύβεις στον αφέντη, παραδίδεις το μεδούλι
Πόσοι δεν βαφτίστηκαν από τον Ιωάννη
Το κεφάλι τους δεν βάλανε ποτέ στον Ιορδάνη
Κρύψαν την φωνή τους μέσα σε βαθύ πηγάδι
Αθώος θα φωνάξουνε όπως τον Λιγνάδη
Θρησκεία, παρακράτος, εισαγγελείς και τέρατα
Το χέρι σου να βάζεις πάνω στα Ευαγγέλια
Αν ο Θεός υπάρχει είναι για τον ισχυρό
Κάθε φτωχός στην μοίρα του που λέει κι ο λαός
Εμείς είμαστε άλλοι, δεν ζούμε μες σε πλάνη
Μπορούμε και με ρέγκα κι όχι μόνο με χαβιάρι
Πιστεύουν σε ενέργειες και λένε έχουν μάτι
Στο μέτωπό τους λάδι και για όλα φταίνε οι άλλοι
Σπάσε ένα πεντάρι, μόλις ήρθα από τον Πάρη
Και φέρε μου να στρίψω, έτσι κάνουν οι Βαλκάνιοι
Είναι derby όταν χάνονται αδέρφια μας στα Τέμπη
Κι οι άλλοι να τα σπάνε στα μπουζούκια και στον Βέρτη
Έπρεπε να γίνει κάποιοι λέτε και γελάτε
Έπρεπε να 'ναι ο γιος σου τότε Άρη Πορτοσάλτε
Της Γης οι κολασμένοι είμαστε όλοι μια παρέα
Δεν θέλουμε στο φέρετρο πάνω καμιά σημαία
Αλήθεια που τα σκέφτεστε αυτά στα κολωνάκια
Όμηρο έχουν τον λαό κουπόνια και καλάθια
Κοράκια παίρνουν σπίτια, να κλαίνε πιτσιρίκια
Ρεύματα, ενοίκια και να ζούμε σαν ποντίκια
Να ΄ναι καλά ο παππούς που μας ταΐζει από την σύνταξη
Δέκα νοματαίοι σε ένα σπίτι, συγκατοίκηση
Πόσα όνειρα να πάνε στον Καιάδα;
Πόσα χρωστάμε ακόμα πες μου φιλενάδα
Τα δώσαμε όλα και σε λέμε ακόμα μάνα
Μα κάθε μέρα μας πουλάς, γιατί Ελλάδα;
Κάναν την χώρα μας τσιφλίκι τους
Σκόνη στην ψυχή μας και στην μύτη τους
Μιλάνε μόνο για τα ήθη τους
Έτσι είναι αυτοί γαμώ το σπίτι τους
Ο βασιλιάς γυμνός πάνω στον θρόνο του
Με γλύφτες γύρω σπαταλά τον χρόνο του
Ο κρόνος τρώει τα παιδιά του στο μικρόφωνο
Υποκλοπές και ο πατέρας του για πρότυπο
Εδώ δεν κάνουμε ρεφρέν για να κουνήσουμε
Ούτε τα γράφω όπως λεν για να ξυπνήσουνε
Έτσι κι αλλιώς δεν έχω τίποτα να λύσουμε
Μια φέτα με ψωμί, εμείς θα ζήσουμε
Εσύ να δούμε μπούλη αν θα μπορέσεις
Με του μπαμπά σου τα λεφτά και τις ανέσεις
Στέλνεις μηνύματα πως έχεις καταθέσεις
Χωρίς φιλέτο ούτε μέρα δεν θα αντέξεις
Αν είσαι μάνα σκέψου με απλότητα
Τι δείχνεις στο παιδί σου και τι πρότυπα
Τα μεγαλώνεις με Survivor; υπνώθηκαν
Ε μην πάρουν την δική σου ηλιθιότητα
Εσύ μπαμπά κοίτα τα στερεότυπα
Και στα παιδιά σου έλα παίξε την τυφλόμυγα
Τον έκανες τον γιο σου μάγκα μούρη
Και στα αδύναμα παιδιά να κάνει bullying
Κοινωνία ώρα μηδέν σε μαρανέλο σατέν
Ή τι άρωμα θα βάλεις Gucci ή Chanel
Οικογένειες δεν έχουνε ψωμί για το βράδυ
Αντουανέτα μας τι έγινε; να φάμε παντεσπάνι;