Guardrail

[متن آهنگ «گاردریل» از کنکاش]

[ورس]
بهم می‌گی مگه چی‌شده؟
می‌گم ولش، همه چی بی‌خوده یه وقت‌ها
می‌شینم با خودم فکر می‌کنم
بعد چند دقیقه فکر من رو می‌کنه
بیخیال فردا، گمم تو امروز
استهلاک بالاست اگه باشی دلسوز
می‌شینم کنار بطری می‌کنم
خودم رو چند تا پیک مهمون
لا این جماعت و آب زیرکاه
دارن همه این آدم های عادی نقاب
اگه از اون هایی نیست جات پیش ما
باختیم چون مار نداشت آستین ما
دوریم به هم نمیرسه صدای ما
فشار پام به پدال گاز
عادت کردم هر چی خوب بشه
باز هم بلنگه یه جای کار
خط های جاده کم کم محوه
با این الکل ها دیگه داغ می‌شه کله
یا امشب می‌خوابم کنار اتوبان
یا صبح بیدار می‌شم از ته دره
هر شب رو مرور می‌کنم هی از صفر
شاید غلط رفته باشم یه جاش رو
گرم میشه هر شب با یه چیز کلم
شیواز، کشمش، وودکا، اتانول
میکشم لایی، ندارم عجله
همه چی ترسناکه ببندم چشم ها رو
من مریض دوام آسمونه
قرص ماه رو میرم بالا بجا قرص
ندارم طاقت، پر میشم آنا
نزنم خودم رو، میزنم به جاده
باید تو رو پیدا کنم
توو گوش هام صدای شادمهر
داخل خودم رو بزنم به اون راه
میرسم باز بهت، یا میچسبونم آمپر
صد و هشتاد صاف میرم توو گاردریل
جنگیدی نترس، ترسیدی بمیر
زندگی کلش برام بود همین
دورم از همه آدم ها
نداره ریه هام طاقت اتفاق جدید