Gozargahe Zaman

خدایا، بار الها، سینه ای آگه ما را ده
رفیقی، هم زبانی، هم دلی، هم ره، ما را ده
محبت رفته از دلها، نمیدانم می‌دانی
رفاقت گم شده در ما، نمیدانم می‌دانی

خدایا ایزد یکتا، ز عرش کبریا بنگر
به کام کس نمی‌گردد دگر این چرخ بازیگر
نه جان نه جانانی، نه عشق و ایمان
که نور حق در دل افروزد
نه کفر انسان را، امید پایانی
جهان در این آتش میسوزد

آه ای بارگاه کبریا
خداوندا در این ظلمت دل ما را به نور حق روشن کن
از این کینه، از این نفرت
از این سودا، تو به انسان ها ایمن کن