Göz Kapaklarımdan Yalnızlığa

[Verse 1]
Çekip gitmek istedim bu pisliğin içinden
Fakat baktım ayaklarım bataklığın dibinde
Mayın tarlasındayım ve tek bi' canım var
Uyumak istesem de bilinçaltı tavanda
Ruh bedende değil göçüp gitti çoktan
Dönüp baktığımda her bi düşüm kaldı yolda...
Bu lanet hayatımda istediğimi söyledim
Fakat ne varki insanoğlu hiçbir zaman sevmedi
Düzende yerim yok benim kafamda sabit
Burası dünya mı lan cehennemdi sanki
Göz kapaklarımda kan birikti uyku vakti
Güneş doğmayan bi' yerde karanlıkla beslenip
Bi' kaç cümle yazdım pervazımda yalnız
Denge yok ki hayatımda bak kırıltı tartı...
Kusura bakma geçimsiz bi' adamım öyle bariz
26 tuğla hepsi kırıldı bak siktir

[Verse 2]
Siyah beyaz resim kadar dеrin deniz bakın
Bende kalmamış bi' zеrre duygu ölüme yakın
Çektim tek tip kalmasın be kimse
Şarap ve gökyüzünde seyre dalan melekler...
Fazla bi' şey bekleme yüküm fazla zaten
26 tuğla dizdim hepsi kırık dökük...
İstediğimi görmesem de flu tonda cadde
Eskiden güzeldi fakat ay bugün de sönük
Kaybettiğim akıl benim bi' kaç cümle yazıp
Bi' kaç cümle yazdığımda kaybettiğim akıl
İşte böyle garip mesaim bitince akıl
Kalmayacak günyüzünde sancılarımı alıp...
Gitmek istedim bu yerden istediğimi söyleyip
Sen de biliyorsun ki insanoğlu sahtedir
Son deminde kan ektim ben yürekte pislik
Dudaklarımı sıkmak için yok bi direncim