Göklerden

[Nakarat]
Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme
Bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat (Aydınlat)

Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme
Bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık

[Verse 1]
Değme düşerim (Ya)
Işık bile benim için üşenir (Ey)
Keriz mi neyim?
Sonu görüp yine sona giderim
Ama bu zora gider artık
Olurunu bileyim hayatın hey
Her şеyin kobayı gibiyim
Bir de sorayım hesabı
Bir kerеlik de değil bana bir şey
Söyleyin yaşıyor mu bu garip birey?
Taşıyorum her yükü tek (Tek)
Gözlerim alıştı bu karanlığa pek (Ben)
Sözlerim ateş eder ölüsüne çek
Söylerim söyleyemediğini de hep
Sokağımda gölgeler hepsiyle cenk
Bir elim huzurda bir elim savaşta hep
Tansiyonun sonu gelmeyecek gibi
Bendeki öfkeyi kim yenecek

[Nakarat]
Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme
Bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat (Aydınlat)

Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme
Bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık

[Verse 2]
Bir gün istemsiz gördüm
Namerdin gerçeği yüzümüze sövdü
Giden gider ama benim için hepsi öldü (Ya)
Basit olabilir ama gerçek bir döngü
Nasıl acımasız olunurmuş onu gördüm
Tokadını eksiltmedi yüzümüzden kördüğüm kader
Öldüğüm kadar yaşasaydım bana yeterdi
Neden? Neden?
Sormak da keder
Kara günlerden geçtim
Deli yollardan aştım
Yüce dağlardan uçtum
Beni durdurmaya yetmedi bu keder
Daha kendimden geçsem
Yine yanlış yol seçsem
En yüksekten düşsem
Beni durdurmaya yetmez bu keder

[Nakarat]
Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme
Bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat (Aydınlat)

Göklerden düşmedi ışığın hiç üstüme
Bendeki gözlere bak
Karanlığa yürümeyi sevdiren hâlime bak
İçimde yıkılmış harabeyi aydınlat artık