Gidiyorum Uzaklara

[Verse 1]

Yakılan hezeyan mektubumda son satırdı ayrılık
Sonunda istifa bulunca önümde alaca karanlık
Belki bir anlık ateştim, sanki ölmek istemiştim
Buz dağından çıkan volkancasına hırsla kükremiştim
Hatalar önüme dizilir, oysa ben ve keyfim hüsranımla
Yıllarımla kavgalaşmış 24'lük küs yanımla
Arkadaşlık kavramından parçalanmış bir tavırla
Çok uzak bir ülke buldum, bir yalnızlık bir çayımla
Kahve gözlerim ve akarmış bir tutam saçım kaldı
Gitmeden bıraktığım bir emanet ve sözüm vardı
En başında korkuyordum en kötüsü zaman dardı
Bir bavul takıldı koluma peşimde bir gölge vardı
İlkbahar mı gelmiş kapıyı arla al valizlerini
Yordu içimi kış kıyamet , yağmur dolu, çığ ve seli
Dönmem geri, bi’ çareyiz nasılsa akar zaman
Geçer vakit üstümüzde sığ bulutlar, sağanaklar

[Nakarat]

Ben yine dalıyorum uzaklara
Kanıyorum yalan kelamlı kızıl dudaklara
Düşüyorum ateşine kurulu tuzaklara
Buralardan gidiyorum uzaklara
Sor yine beni gelmeyen sahte muradıma
Bir dümene kapılan yaşlı hayatıma
Paramparça oluyorum her dakika esasında

Ben yine dalıyorum uzaklara
Kanıyorum yalan kelamlı kızıl dudaklara
Düşüyorum ateşine kurulu tuzaklara
Buralardan gidiyorum uzaklara
Sor yine beni gelmeyen sahte muradıma
Bir dümene kapılan yaşlı hayatıma
Paramparça oluyorum her dakika esasında

[Verse 2]

Bu sahte rıhtımın zahir kaptanları vardı gördüm
Fırtınayla aşka düşmüş kan tükürmüş or'da ölmüş
Arkasında bir dilberi ağıtlarla çok dövülmüş
Ertesinde bir selayla mübarek bir gün gömülmüş
Sancakları indirilmiş bir kaç dost
Ve sindirilmiş yalanlarla , çocukluktan oyunlarla gönderilmiş
Bir pişmanlık hissedip de biraz dönmek istemiş
Çevirmiş kolda Azrail '’zamanın doldu kul.'' deyip
Hayat kader kısmet işi, üzgü kalpte endişeydi
Gülmek muazzam birş eydi, bulmak istediğim neşeydi
Ah bu yollardan geçeydin,toprağımdan bir eşeydin
Şu pınardan su içeydin belki yinede anlamazdın
Ben, sert tavır; çatık kaşlı, pek gülmeyen ağır başlı
24' lük orta yaşlı çalışkan ve hep telaşlı
Bazen yokuş sığ yamaçlı bazen bayır hendek arttı
Geçilmez denildi lakin büyüdü Reyhan çok savaştı

[Nakarat]

Ben yine dalıyorum uzaklara
Kanıyorum yalan kelamlı kızıl dudaklara
Düşüyorum ateşine kurulu tuzaklara
Buralardan gidiyorum uzaklara
Sor yine beni gelmeyen sahte muradıma
Bir dümene kapılan yaşlı hayatıma
Paramparça oluyorum her dakika esasında

Ben yine dalıyorum uzaklara
Kanıyorum yalan kelamlı kızıl dudaklara
Düşüyorum ateşine kurulu tuzaklara
Buralardan gidiyorum uzaklara
Sor yine beni gelmeyen sahte muradıma
Bir dümene kapılan yaşlı hayatıma
Paramparça oluyorum her dakika esasında

[Outro: Vale]

Çok uzaklara gidiyorum
Sonra etrafıma bakıyorum
Gördüklerim hep aynı
Her defasında yanılıyorum
Başımın içinde taşıdıklarımmış gördüklerim
Ben yanılıyorum...