Ghamat

؛[قسمت اول]؛
همین حس یعنی قدرت یعنی به احدی ندی مهلت
دور أ منفی شاید خنثی ، ولی تمایل به مثبت
یعنی شرمو میبینی توو چِشای اون عوضی که بهت پشت کرد
یعنی ترس میشنوی توو صدایِ اون آشغالی که أ پشت زد
خیلیا فکر میکردین مُردم ، توو دنیایِ تاریکِ افسرده ام
حالا من أ مرگ برگشتم ، وایسا آسیاب به نوبت
یادته خاکی که جایِ ریشه ی توئه منم ، چیه چرا لکنت؟
خودِ من کاشتمت زر بزن میام میکَنمت أ بُوتَت
آدمای مفت بر ، چیه شدین تیم ها؟
توو روی اونکه قدیما واسه همتون میجنگید ها؟
یه سریو پله ، یه سریو دیوار
میبینید!ها؟! چی میگید؟! توو روی خودم بگید بیاید اینجا
أ کِی تا حالا زالو ها ادعای استتقلال دارن؟
خنده داره ، انقد بِمِکید تا بترکید, این پا
چیه سینه خیز زیرِ میز میرید مگه چیز تیز دیدید با من ها؟
اینکه چیزی نیست یه ورقِ سفیده که شاید پُر بشه میخوای؟
اسمِ تو رَم تووش بیارم یا چی؟ لاشیِ کی بودی تو؟
نترس بیا بیرون ، میخوای بدونی چجوری شد؟
من این جنگو خیلی وقتِ پیش تووی خودم داشتم
تا الآن هم فقط داشتم سر به سرتون میذاشتم

؛[همخوان]؛
موریانه ها پیکر چوبیمو جوییدن هی ، میگفتن تو دوری من دوییدم
ولی یادت باشه رود همون رودِ جاری حتی اگه ماهیا گِل آلودش کنن
پیکر چوبیمو جوییدم من ، شکستگی هامو روی هم میچیدم
خمیده ولی یه قامت ساختم ، بزرگ که دیگه نمیتونن نابودش کنن
موریانه ها پیکر چوبیمو جوییدن هی ، میگفتن تو دوری من دوییدم
ولی یادت باشه رود همون رودِ جاری حتی اگه ماهیا گِل آلودش کنن
پیکر چوبیمو جوییدم من ، شکستگی هامو روی هم میچیدم
خمیده ولی یه قامت ساختم ، بزرگ که دیگه نمیتونن نابودش کنن

؛[قسمت دوم]؛
شک داری با توئم یا نه ، مُرددی؟
تو هم یکی أ اونا ، ما هممون یه لجنیم ، آدمیزاد هیولا
اخماتو وا کن لاشی دیگه ناراحتی نداره
پایگاهتونو گاییدم ، با خودتم گوشات أ چی فراره؟
شدی سری لا سرا ، سرِ سلطان سلامت
گنده ها لُپاتو میکِشن ، واسه ما شده اوقات فراغت
واسه شما جدیه هنوز ، با اینکه گُم شدی لا هدف
لا علف لا فنا به فنا ، لا شهرت لا شرف
من ققنوسم پایانم شروعِ دوبارست
تو هنوز درگیر اینی که کی ماهه کی ستارست
سادست ، جایی که مردمش دور رو کوچیک میبینن
گرگاش همیشه میان توو دید میشینن
ستاره همیشه براشون کوچیکتره از ماهه
اینجاست که یکی مثِ من میشه ستاره یِ کم نور
اما خُب ، تو چطور صبح میکنی شباتو؟
من أ موزیک فقط تسکین میخوام افتخارش برا تو

؛[همخوان]؛
موریانه ها پیکر چوبیمو جوییدن هی ، میگفتن تو دوری من دوییدم
ولی یادت باشه رود همون رودِ جاری حتی اگه ماهیا گِل آلودش کنن
پیکر چوبیمو جوییدم من ، شکستگی هامو روی هم میچیدم
خمیده ولی یه قامت ساختم ، بزرگ که دیگه نمیتونن نابودش کنن