Geçmişte Kalan Kafam 2

(Verse 1)

Ben hep yaşadım cehennemi sonuna kadar
Neden hep kendimi bitirdim lan boktan keder
Ruhum çıkıyo her gün her saat aynı mekandan
Kurtulamadım bir çok şeyden beş farklı seansla

Yürürken tek başıma Çekmece’de hep yolum dar
Bu yaşadıklarım gördüklerim benim hep sonum lan
Ansızın gece çöken anksiyete kabusu panik atak
Ama bu yaşadıklarından dolayı kalbim dakik atar

Her gün aynı saatte 150 miligram ketiapin neden
İçiyorum bunları bunları yaşamamda ki sebep ne
Yaşadığımı atlatamasam da hep iyi göründüm
Ben acı çekerken neden herkes bir biriyle sövüştü

Hep iyi niyetimden bunlar herkes bana haset fesat
Ama bu yaşadığım lanet olası boktan hasret tezat
Yüreğim kaldırmıyor beynim ciğerim zaten iflas etti
Geçmişte Kalan Kafam bir türlü dönmedi geleceğe

(Verse 2)
Kendimle yüzleştim ciğerlerimle vedalaştım Rap’le
Kendimi bütünleştirerek düzelmeye çalıştım hepte
Geri aynı kötü noktaya döndüm kendimi bitirdim
Herkes bir şey dediğinde boşu boşuna incindim

Ne zaman düzelmeye başlasam hep bir terhane
Beynim dönüyo sürekli tıpkı bir pervane gibi
Rahat değilim anksiyetem başlıyo tekrardan
Ama rahat değilken kötüyken rap yapmam

Bu kötü hayattan kurtulmamın yolu yok (yok)
Ama intihar edersem fazlasıyla sonu zor
Kendimi kaybedersem ne yapacağım belirsiz
Ritim son zamanda neden fazlasıyla beyinsiz

Rahatsız psikolojim bugün sebebini bilmem
Cinnetler krizler ataklar haplar
Ne yapsamda yaptıklarım acılarımı katlar
Ama dayanamzsam yüreğim patlar