Gecenin Öyküsü

[Verse 1: Grejuva]
Soğuk bir merasim, tutarlı terazi
Düşündü en fenası bu düşünmek eylemi
Söndü yanan mumlar parafinle
Yıkılmış harabe tüm denklemlerin değişmez eşittiri
Ne sen ordaydın ne s*ktiğimin değnekçi Necmettin’i
Mahalleye sus payı dün gece bize ettiklerin
Torpidoda Ahmet Kaya, Müslüm’ün kasetleri
Bir de Meryem’in çek senetleriyle
Yolculuk ne bir başlangıç ne dе bir bitişe ait
Zil ve zurna gibiyiz ön mahalde tiyatromuz sahi sanki
Sеrvet’in ifadesinde ilk telaş belirtisi:
Sol gözün seyirmesi

[Nakarat]
Zor, geceyle işimiz çok
Bu yarına son çıkıştı, köprüden evvelki son kaçıştı
Dün geceyle bağımız yok
Tüm mahalle bir karıştı bu zamanla bir yarıştı

[Verse 2: Grejuva]
Bir akşam önce, sükutta tüm mahalle
Kararlı karartıyız sokaklarda ben ve gölgem
Yolun sonu hep müphem, şakaklarımda öfkem
Servet’in yaptıklarını anlatırken Meryem
Şehvetin artıklarından masken
Suit’inde bir web cam, bir sille vurmuş hem tehdit ederken
Gün gözünde ferken, henüz güneş doğarken
Aklımda mıhlı son söz: “Seherde açık yelken”
Araba park ederken uçurumun kıyısına
Değnekçi içki tazeliyor kıyasıya
Servet içti doyana kadar, sızdı güneş doğana kadar
Kaza süsü, karga tulumba
Gerisi muamma

[Nakarat]
Zor, geceyle işimiz çok
Bu yarına son çıkıştı, köprüden evvelki son kaçıştı
Dün geceyle bağımız yok
Tüm mahalle bir karıştı bu zamanla bir yarıştı

[Verse 3: Grejuva]
Meryem hayli telaşlı, Meryem hayli ürkek
Sokak lambaları geceye selam durdu tek tek
Ağva’da bir tekne, yelken açamadan yükleriyle
Ambulansa bindirildi bi' hastaneden bir sedye
Yandığında kırmızı lambalar ne değnekçi ne ben ortadayız
Dikkat çekersek hemen oltadayız
Yaklaştıkça artıyor kalp atışları
Hayal ettik bu çaresiz kaçışları
Uzanmış alçalıyor boz tepenin ardı
Yokuşu dümdüz ettim, vaadedilmiş kıyıya vardım
Bu bir seraptı belki. Hayır, yaşamak seraptı
Sahilde ne Meryem ne de bir tekne vardı

[Nakarat]
Zor, geceyle işimiz çok
Bu yarına son çıkıştı, köprüden evvelki son kaçıştı
Dün geceyle bağımız yok
Tüm mahalle bir karıştı bu zamanla bir yarıştı