Gecələr

Tək adamın yeri deyil Gecələr
Tək qalanın evi kimidi Gecələr

Bizi şəhvət ayırır
Bizi tərpət ayılaq
Sevgi sərvət sayılır
Çalışaq hisləri ayıraq

Ol gecəm gündüzüm
Təklik sıxıcı
O keçən gündüzü
Mənsiz keçirib

Hələ gecələri demirəm
Ən sevdiyin nəğmələr
Məni xatırladar sənə
Səni xatırladar mənə

Necə gecələri sevirəm
Göz önündə səhnələr
Məni xatırladan sənə
Səni xatıradan mənə

Mən çəkirəm yaşıl, gözlərini
Sənin rəssamınam
Mən bilirəm ən zəif yerini
Sənin həssasınam

Nəqarət:

Tək adamın yeri deyil Gecələr
Tək qalanın evi kimidi Gecələr

Verse 2:

Soyuqluğun bəyaz rəngdədi
Gözlərin hər an zəngdədi

Sən sahibsiz
Gecələrə sığınan
Mən aşaraq özümü
Sənə sığıram

Yenə yığıram açmırsan
Yalnızlıq tək qalmısan
Hədd aşmısan həb atmısan
Ağ divarda rəng tapmısan

Yağış səs salır danışır sevgilim
Tanış rəssamın
Dağınıq evi kimi
Saçların hecalanır adın
Hər gecə sənsizəm mən necə bilsən

Mən çəkirəm yaşıl, gözlərini
Sənin rəssamınam
Mən bilirəm ən zəif yerini
Sənin həssasınam