Gastarbeider

[Intro]
Yo, ik neem je mee dwars door het verleden
Door het leven van een gastarbeider
En z\ n zoon

[Verse]
In 1976 werkend zonder evenwicht
[?] op een gegeven tijd had hij begrepen dat hij moest overleven
Wou een eigen familie, plande z'n toekomst, maar de wegen waren onbeweeglijk
De pijn en moeite onvergetelijk
Want op weg naar een beter bestaan zijn fouten onvergefelijk
Hij kwam terecht in een systeem waar die weinig van snapte
Kreeg alleen kruimels van een taart waar die weinig uit hapte
Omdat die lachte werd z'n goedheid gebruikt als zwakte
En zag dus niet in dat die werd behandeld als verdachte
Hij kreeg lasten op z'n rug van z'n rug had ie klachten dus hij trachtte z'n rust maar te pakken
Maar kreeg er geen zin in moest de storm weer in
Vechtend voor een leven stressvrij in een stabiele kring
Klimmend in de voedselketen naar de eerste ring
Maar veranderd begin '83 toen hij een kind kreeg
En drie jaar later een tweede
Moest onder moeilijke omstandigheden vadertje spelen
'Vader vergeef me voor alle zondes die ik bega in mn leven
En waak over ons allen' waren standaard gebeden
Maar een gebleken feit, is dat realiteit vies is
Een leugen half waar is en de waarheid de waarheid niet is
Maar een griet is, omdat ze wacht op een zwak moment
Om alles van je af te kunnen pakken wat je lief is
Maar de tijd bleef tikken z'n zoon werd een puber een lugubere persoon
Altijd stoned, werd de dupe van een droom
Wou een superleven leiden maar zag niet in dat betere tijden pas komen als je niet droomt
Hij zat vast in een cirkel, z'n dromen vervaagden
Telkens afvragend waarom 'ie z'n leven lang als minderwaardig wordt gezien
Minderjarig, was zestien
Jaren ouder bouwde niks om zich heen, behalve misgunst en verdriet
Ging z'n toekomst tegemoet, zonder een concrete planning
En de gebeurtenissen gaven toen z'n leven een wending
Zinkend zonder redding, en bij elke stap vooruit werd ie teruggetrokken alsof ie vast zat aan een ketting
Schoot in de dekking, en zette zich af
Tegen de wereld want dat voelt alsof die leeft in z'n graf
Probeert er levend vanaf te komen, neem dan een stap
Want dromen zijn richtlijnen als je dit leventje snapt
Hij deed z'n ouders pijn
En kon nog niet beseffen dat de sterkste mens op onze aarde een vrouw kon zijn
Hij brak het hart van z'n moeder, vertrouwen van z'n vader
Verpest bij z'n broeders, z'n wereld was nu koud en klein
Hij sloot zich af en moest zichzelf herontdekken
Maar in plaats van zichzelf te vinden werd die gekker
Voelt zich niet lekker, in z'n vel maar kon zich wel identificeren met de pijn van een bepaalde rapper
Luisterend naar de teksten en herkende z'n woede
Kende gevoelens van onmacht, die binnen in 'm woedde
Vechten tegen het goede, in plaats van het slechte
Leeft in een omgekeerde wereld maar probeert het te redden
Met z'n allen tegen de wereld, hij en z'n makkers
Maar na verloop van tijd krijgt die spijt want dan blijken ze ratten
De... doet 'm pijn om te bevatten, bijna niet te snappen
Waarom die telkens werd bedrogen door schijn
Maar het moest zo zijn, want hij leerde niet van z'n fouten
Dacht niet aan z'n toekomst, en bracht ellende voor z'n ouders
Werd een fulltime crimineel, school was een grap
En zo werd die bijna elk jaar van school afgetrapt
Begon met inbraken, overvallen en daarna met dealen
Van hasj wiet mobiele telefoons tot xtc pillen
Wat je maar wilde kon je krijgen, een dief op bestelling
En rolde verder terug alsof 'ie met skeelers liep op een helling
Het werd een kwelling, niks werd 'm gegeven
En z'n gespleten persoonlijkheid domineerde z'n leven
Verloor z'n identiteit en vergat z'n verleden
En zag geen reden meer om te stoppen met zondes te plegen
Maar ze zeggen dat 'gij zult vinden wat u zoekt'
Maar hij begreep niet dat hij z'n antwoord kon vinden in een boek
Te lang geleefd in de schaduw regen en donder
Want na regen komt de zon maar daarna ging de zon weer onder
En was het weer donker
En bleef ie rondjes rijden in z'n leven alsof 'ie leefde op een rotonde
Vastgebonden, aan slechte tijden
Had geen grip meer op z'n leven totdat ie z'n kracht in muziek had gevonden
Dus nu schrijf ik teksten, en lucht ik mn hart
Maar als ik blut in m'n zak ben sta ik terug op de start
En vecht ik weer dezelfde strijd, met dezelfde reden
Financiële onafhankelijkheid en rust in m'n hart
Ik wil kunnen zorgen voor degene van wie ik hou
Ook al breek ik mn rug met de stenen die ik nu sjouw
Ben bont en blauw, geslagen door alle klappen die ik heb opgevangen door het maken van verkeerde stappen
Maar nu ben ik wijzer, ik heb m'n lessen geleerd
En speel geen spellen met het leven anders raak ik geblesseerd
En blijf trouw aan mezelf want het gaat niet om fame
Want alles wat je hebt is wat je bouwt om je heen
Bradda