Φθινοπωρινή Βροχή (Fthinoporini Vrochi)

Με του έρωτα σου τον ιδρώτα το κορμί
Και με τη γεύση των φιλιών σου στο φιλί
Φεύγει κι αυτό το καλοκαίρι κι όσα ζήσαμε μαζί
Μοιάζουν σαν όνειρα που σβήνουν το πρωί
Θέλω τη δίψα της καρδούλας σου να σβήσω
Μέσα στη φλόγα της ματιάς σου να καώ
Ψυχή και σώμα πόσο θα ‘θελα να σου παραδοθώ
Μα το πρωί τελειώνει τ’ όνειρο αυτό

Κι όσα δε ζήσαμε εμείς οι δυο ακόμα
Είναι ταξίδια δίχως τέλος και αρχή
Σημάδια που έσβησαν στο χώμα ο αέρας κι η βροχή
Η πρώτη φθινοπωρινή βροχή

First autumn rain came with the end of our love
Our love that nearly survived what we refuse to see
Will some day cease to be

Μέσα σε μια φωτογραφία θα σε κλείσω
Για να κρατήσω τις πιο όμορφες στιγμές
Στα όνειρά μου θα ‘σαι πάντα
Ένα τραγούδι από το χθες
Ένα τραγούδι που θα λέω τις Κυριακές
Μια φυσαρμόνικα που παίζει στο σκοτάδι
Κι ένα καράβι φωτισμένο στ’ ανοιχτά

Θέλω να σ’ έχω αυτό το τελευταίο βράδυ αγκαλιά
Και να μετράμε όλα τ’ αστέρια με φιλιά

First autumn rain came with the end of our love
Our love that nearly survived what we refuse to see
Will some day cease to be