Farghi Nadare

دوباره آفتاب تابید به کوچـــمون
دو باره زدم بیرون نشستم من رو همون

نیمکت پارک توی کوچه پشتی
خودت میدونی که چی دارم تو کوله پشتیم

میکشم طبیعت ُ تو یه کاغذ
رفیقام جمع شدن سمت من تو یه راهن

با اینکه تعداد مارها زیاد بود تو لباسم
ولی خوب روال معمولی و رو به راهم

میبینی؟ نباشی هم فرق نمیکنه
تو همونی هستی که هیچوقت ترک نمیشده

تویی که پر از ایرادی و ایراد میگیری
تویی که رشدتو تو سایز سینه هات میبینی

لب و دهنت خشک شده نداری حرفی
رد دادی منو با فیریکات روانی کردی

پ دیگه زنگ نزن که بخوای پیش من ولوو شی
آره لهت میکنم زیر دکمه قرمز گوشیم

امروزم مثل دیروز
فردا هم مثل امروز میگذره
چه باشی چه نباشی پیش من

خاطرات دیروزم
با تو مثل یه الکل میپره
تو خواب ببینی که من پیشتم