Evolution

Bıktım bu sorunlardan
Artık sıkıldım bu oyunlardan

Bıktım bu sorunlardan
Artık sıkıldım bu oyunlardan
Değişmeyen sonuçlardan
Giderim eğer daha yolum varsa
Sandığın gibi değil (ah)
Hiç biri sormadı nasıl Bi (ha)
Etmeniz gerekiyor bana dikkat
Zor bi’ karar daha
Hop bir dakika et bana dikkat

Dostlarım çekecek seni bir kenara
Çözümünü hastane koridorunda ara
Şimdi mutlu günlerimi bırakıp kenara
Daha da sıkıntılı günlere diyorum merhaba
Sanırım varlığımı unuttu yaradan
Köşeden girince dört numaralı ara
Satılık karakterinin ederi ne kadar
Artık tükürmeyi bırakın yediğiniz şu kaba

Çünkü ölümü beklemekte pek te gülmemekte Bi
İşimi şansa bırakmam karanlık kanıma seslenir
İzlerim manzaramda bıraktığım bütün hisleri
Zayıfladım iyice kendimi tek nefretle besledim
Anneme en başında demiştim bi’ heves değil bu
Bana bi’ bak şu yaralı mic’ta oğlun her gün estirir
Hatırlarken bir sahteyi, satırlar her bir saniyeyi
Yazarken aynı halde değil de daha da fazla hasar verir işte

Şimdi beni bul
Dur bu kez sesimi duy
Nefeslerime veriyorum bir sus payı
Tüm şehri kaplıyor gibi buz
Eritirim alevimle sorun değil bu
Yediğin ne varsa tek kus
Tek tek geçin önüme nasıl bu
Beni arayan gözler flu

Unutma
Ama artık, ama artık, ama artık
Bu şehirde duramam
Şimdi hiç birisi arasa da bulamaz
Nasıl köşedesin geceleri arada
Eskiden diyordum asla bırakamam
Ama artık bu şehirde duramam
Şimdi hiç birisi arasa da bulamaz
Nasıl köşedesin geceleri arada
Eskiden diyordum asla bırakamam

Okul ve Lacoste
Köşemizde bir Cane Corso
MOBESE'ne click poz
Anons ghetto’ya son girişim
Değişik olur bro
Bloklar arası varoş
Bir çift Force sallanır direklerin de monoton
Direklerime Retro 12 cesedime bir beton
Koca bir metropole karşı 10 metrekare rekor
Bir efsane duymak istiyorsan direklerine sor
Kulaklarını aç ve dinle şimdi mikrofonda boss

Bir ses kartı, bir mikrofon, bir preamp ve yalıtım
Aramıştım ama yoktu olanak
Sahte kadın, sahte para, sahte suratlar
Bugün peşimdesin söyle bana hangisi olarak?
Doğuştan gördüklerim yarattı bir GPS
Çocukluğum uçup gitti hayallerim önünden
Küçükken mavilerle oynuyordum
Çocukluğumu izliyorum şimdi siyahı dans ettirirken
Birden
Sesim yankılanır tüm şehirden
Çekil köşemizden
Dostlarım temizler
Üstümdeki kirler
Pırlantalar isterken
Elmas gibi parlıyordu bütün kara listem
Büyüdüm pislik içinde
Ölüm bu riskin içinde
Yüzüme titiz şekilde bakar
Ve yok ki çekince
Çekince içime garip biçimde döneriz
Kazanır izimle gelen tamamlar bu görevi

Tüm oyunu bile bile kaybettim
Kaçırdım aklımı kahretsin
Ölüyorum artık için rahat etsin
Biri gidip bunu yerime kaydetsin
Söyle sen nasıl bir lanetsin?
Dönüp dolanıp her geceni mahvettim
Bir gören oldu mu bari sen Chef’sin
Seni bulmamı söylediğin an tektim