Ετοιμάζομαι (Etoimazomai)

[Intro]
Βάζω κουκούλα κι ανεβαίνω στη θέα
Πείτε στον φόβο πως τα λέμε μετά

[Verse 1]
Ό,τι κακό είχα να κάνω, ευτυχώς σ' εμένα το ‘κανα
Αγάπη σ' όσους δίνουν μάχη μέσα απ' τα μικρόφωνα
Είμαι από τα παιδιά που μεγάλωσανε απότομα
Τα ξέρω αυτά που πίνεις, πίστεψέ με, είναι σκότωμα
Αυτός ο κόσμος μου φωνάζει «Εμείς δε μοιάζουμε»
Κι είναι αστείο που ακόμα εγώ τον νοιάζομαι
Αυτός ο κόσμος δε με θέλει να εκφράζομαι
Γιατί ξυπνάω και ετοιμάζομαι
Μιλάω σε ψυχές
Δεν έπαιξα ποτέ μου με κανέναν, γι' αυτό νιώθω και πιστεύω πως είμαι απ' τους νικητές
Το πάω βήμα-βήμα, μα δίχως διακοπές
Εξαπλώνεται το logo σε μυαλά και γειτονιές
Βάζω φωτιά σ' ό,τι με καίει
Αλήθεια, αν με πληγώσεις άθελά σου, είμαστε okay
Δεν πιστέψανε σ' εμένα στο σχολείο όπως δεν πίστεψαν κι οι μπάτσοι τον Ματέι
Καλά τα λέν' οι άλλοι, μα η καρδιά σου τι σου λέει;
Δολοφονείς ευθύνες αν σου φταίει η γκαντεμιά
Τίποτα δεν τελείωσε, προσπάθησε ξανά
Έχω ζημιά μες στο κεφάλι μου, γι' αυτό στα λέω καλά
Η έμπνευση για τέχνη θέλει πόνο στα μυαλά

[Chorus]
Βάζω κουκούλα κι ανεβαίνω στην θέα
Πείτε στον φόβο πως τα λέμε μετά
Δε θέλω κόσμο, έχω ανάγκη εμένα
Είμαι το εφτά, είμαι το δύο, είμαι το εννιά
Νιώθω έτοιμος να χαμογελάσω
Δε βάζεις τέλος αν δεν κάνεις αρχή
Νιώσε τον πόνο σου, πάρε τον χρόνο σου
Κι όταν ετοιμαστείς, ο Ήλιος θα 'ναι εκεί

[Verse 2]
Έχω φωτιά μες στην ψυχή μου, ή θα καώ η θα φωτίσω
Πατάω στο beat επάνω για να ζήσω
9 θα με πιέζει, 1 θα το απολαμβάνω, όταν πεθάνω
Θα πάω να βρω Παπάζογλου και Μητροπάνο
Κι άλλους δέκα που έχω νιώσει τον λυγμό τους κάτι νύχτες
Που 'ταν ατελείωτες κι εσύ ποτέ δεν ήρθες
Όπου κι αν βγεις θα δεις τυπάκους που έχουν τσίτες
Που νομίζουν πως γεμίζουν τα κενά με το να πίνουνε και να γεμίζουν μύτες
Αηδία, δε μ' αγγίζει η επιτυχία, κατάρα η ευλογία
Το πιο κακό ενδεχόμενο φωλιάζει στο μυαλό μου
Κι εγώ, σαν τον Μηλιώκα, θ' αμυνθώ για το καλό μου
Με σουγιά ή με στυλό, αγαπώ το σκοτεινό
Όταν μου δειχνες την θάλασσα σκεφτόμουν τον βυθό
Εκεί μέσα κατοικώ μα λέω να βγω για να δεθώ
Προτιμώ να επιλέξει άλλος άμα θα πνιγώ
Αυτό δεν είναι μουσική, αυτό που δίνω είναι ανάσα
Θα ταξιδεύει κι όταν είμαι μες στην κάσα
Βρίσκω το νόημα και σου το κάνω πάσα
Το χτύπησες tattoo και με συγκίνησες, μπαγάσα

[Chorus]
Βάζω κουκούλα κι ανεβαίνω στην θέα
Πείτε στον φόβο πως τα λέμε μετά
Δε θέλω κόσμο, έχω ανάγκη εμένα
Είμαι το εφτά, είμαι το δύο, είμαι το εννιά
Νιώθω έτοιμος να χαμογελάσω
Δε βάζεις τέλος αν δεν κάνεις αρχή
Νιώσε τον πόνο σου, πάρε τον χρόνο σου
Κι όταν ετοιμαστείς, ο Ήλιος θα 'ναι εκεί