Esir

Nakarat

Efkar içinde aşkın elinde
Güneşim doğmaz ila sesinle
Gülüşün peşimde kesinlikle
Düşmüşüm çemberin içinde

Verse

Gittiğin gece şişeleri dizildi önümde
Kırıgınlık beni tutu o bölümde
Geri tepme yok hapisim sözümde
Kara Sevdanın izi kaldı günmde

Baktığım an gözlerin beni esir aldı
Mevsimine saldı gökyüzüme sardı
Nefesimi tutum (çünkü) Odamda kokun kaldı
Rüzgar gibi geçti gözümde bunla kandı

Duyguları sığdıramamdım satrılarda
Bir işaret ver varmiyim aklında
Lambası yanmayan çıkmaz yollarından
Aşkı yaşıyamam ıslak kasıklarından