Έρημη Γη (Erimi Gi)

[Verse 1]
Συρτάρι που δε χωράνε πια τα όνειρά μου
Δεν χάνω ανθρώπους, αλλά έχω χάσει την αγκαλιά μου
Θολώνει κάθε χρόνο πιο πολύ αυτή η ματιά μου
Μ' αυτά που βλέπει, πέφτει και κοιτάζει πιο καχύποπτα
Τα λόγια βήματα, καιρός να τσακιστούμε, φίλε
Μίλα σωστά και θα τα βρούμε
Εδώ χορεύουν εξελίξεις και καθόμαστε
Ανθρώποι που όλο τρώγονται συχνά και δεν τρωγόμαστε, και δεν τρωγόμαστε
Με παίρνει ο καπνός μαζί του και πάμε
Ένα ντουμάνι τσιμέντο μαζί κοιτάμε
Δεν παίζουνε μ' αυτά και μην παίζεις με 'μάς ρουφιάνε
Δε σε θυμάμαι καν και τίποτα απ' όσο θυμάμαι
Δίνω τα πάντα σε όσους δίπλα μου σταθούνε και το χάνω
Και έχω έναν λόγο παραπάνω
Την πουτάνα πάντα απ' τα μαλλιά να πιάνω
Και να την κοπανάω, όσο της λέω γλυκά πως την αγαπάω
Πού θα πάω δεν ξέρω, όμως θα πάω
Σε σιχαίνομαι όπως τα σήματα των μπάτσων που δε σταματάω
Τραγουδάω, χαρούμενος δε νιώθω, κυλάω
Πάλι κολλάω, επίκληση σε 'μένα και σκάω

[Chorus]
Πετάω πάνω από μια έρημη γη
Νιώθω πως ό,τι αισθάνομαι και ό,τι λέξη ηχεί, είναι πληγή
Πετάω πάνω από μια σφαίρα τρελή
Συνωστισμένοι όλοι, όμως μέσα τους κενοί, έρημη γη (x2)

[Verse 2]
Κάτι μέρες που μ' αφήσανε ταπί
Έχω αράξει και ό,τι γίνει, το μυαλό να διαλυθεί
Είσαι τροφή και 'συ και είσαι πληγή και 'συ
Μα μάθε έκλεισες, σαν ντέρμπι που έχασες και έληξες
Απομονώνομαι γιατί είμαι καλά
Και έχω ένα κόλλημα να αναπολώ φιλιά
Και έχω ένα όνειρο να σου χαλάσω, πούστη, την φωλιά
Βλέπω τον κόσμο θολά, το μυαλό μου κολλά μ' αυτά και πετά
Μου το 'παν μάγισσες, τσούλες και σε χαρτιά
Πως αν κάνεις μια καλή μετά θα πληγωθείς διπλά
Κάνω την ντρίπλα μου μετά και χάνομαι, δεν πιάνομαι
Ούτε τους μισούς από 'σάς δεν αισθάνομαι

[Chorus]
Πετάω πάνω από μια έρημη γη
Νιώθω πως ό,τι αισθάνομαι και ό,τι λέξη ηχεί, είναι πληγή
Πετάω πάνω από μια σφαίρα τρελή
Συνωστισμένοι όλοι, όμως μέσα τους κενοί, έρημη γη (x4)