Engel In Babylon

[Verse 1]
Een traan int oog van mij engeltje in Babylon
Benaai uitgedroogd van uitputting & wanhoop
Z'ies muuch, ja veel te snel opgegroeid
Van kleins af beukt teleurstelling in op eur gemoed
Ze blijft kansen geven aan mense die’t verpesten
In ruil voor eur liefde komt bedrog en deceptie
Ze vraagt zich waarom da mensen, mensen zijn
En [?] ja vals en schaamteloos kwetsend
En dan sto ze weer stil bij de wereld die eur omringd
Relativeert ze heur eigen kwetsbare positie
Ze kijkt naar de vrouw in de sluier van de stilte
En leest van besnijdenissen van kindere
Ze wil nie wete hoeveel vrouwen slachtoffer van verkrachting, hoeveel er thuis slaag krijgen van de partner
Joenge meskes die hun lichaam laten ombouwen, en dat allemaal deur die honden, zogenaamd manne

[Verse 2]
T'is nie simpel, niemand die da eur gezee ee
Voor kennis vant leve moete nie gaan studere
Ze weet niks voor niks komt, wil toekomst creëren
Ze bluft positief staan en wil gaan voor meer dan e
Hangende tuinen in een stad van gedoopte huiden en van schijnheiligheid, z'ies ni naïef, ni [?]
Voor eur geen bu-bullshit, ze gelooft in god maar [?] d’onderdrukking
Ze zie mense veel te snel goan, zonder betekenis
Dus zet zij ne stap terug, om te wete wa ze wil
Raap me weg wijs, in het land van verwarring
Ze beseft zonder integriteit go z'er loate vangen en ze bluft er eigen, laat er eigen ni doen
Z'ies hard, kijkt in d'oge sek & zegt wat oar ni aansta
Maar eens alleen komen die vroage van waarom
En stroomt er een troan uit m'n engeltjen in Ba-Ba-Babylon