Ελένη Βιτάλη (Eleni Vitali)

Δρόμοι που χάθηκα
Με σένα πλάι μου
Δεν είσαι εδώ
Σκιά που έφυγε
Μέσα στη θύμηση
Ήσουν εσύ (x2)

Θα το πάω ως το τέρμα
Θα του πιω το αίμα , θα τον ξεφτιλίσω
Όταν η πένα στάζει αίμα΄
Έφτυσα αίμα ρε πουτάνα να το χτίσω
Το crew μου είναι έτοιμο
Οι μπάφοι είναι στριμμένοι
Πονάει ο λαιμός μου
Απ'το caesors απ΄το γρέζι
Η ζωή μου πυραμίδα
Ξεκίνησα από τα λίγα
Δεν ανέβηκα απότομα
Δεν έγλυψα κωλοτρυπίδα
Χρόνια στα υπόγεια
Αθήνα , Νέα Σμύρνη
Νέο κόσμο πουλαγα ίσα ίσα για το νοίκι
Όταν έπρεπε δεν ήσουν
Και όταν ήσουνα δεν έπρεπε
Που να ξερες ρε μάνα το παιδί σου δεν είχε μία και δεν έτρωγε
Νύχτες με κουκούλα ,xόρτο μια σακούλα
Μουδιασμένα ούλα
Αναγούλα πούλα-πούλα
Μες τον δρόμο PUMA
Άγριος στην ζούγκλα
Γερανίου μαύροι σφάζονται για μία τζούρα

Δρόμοι που χάθηκα
Με σένα πλάι μου
Δεν είσαι εδώ
Σκιά που έφυγε
Μέσα στη θύμηση
Ήσουν εσύ (x2)

Γάμησε τις κόκιες
Γάμα τις κόπιες
Γαμάω ντόπιες με ντόπες αυτό πιες
Άσε τα κόμπλεξ
Ξεκούμπωσε το topples
Τσιτώνονται οι ρόγες για ώρες εδώ δες
Το πήγα κορυφή
Πάνω από τον Όλυμπο πετάει
Είναι η κάθε μου γραμμή
Αισθητική El greco μόνο style
Ζούσαμε στον δρόμο
Κλέφτη και αστυνόμο
Στάση Αιγαίου-Μπάκνανα εκεί στον Νέο Κόσμο
Κοιμόμουν σε παγκάκι
Μάνα δεν το ξέρεις
Σου έλεγα ότι δούλευα τηλέφωνο μην παίρνεις
Ότι ονειρευόμουν ήθελα να γίνω
Και ας μου λέγαν οι γνωστοί το πως θα αποτύχω
Λεφτά από κανέναν
Και ας είχαν οι δικοί μου
Σπιρτόκουτα σπρώχνω μέσα στην Γερανίου
Νύχτες με τους μαύρους
Ξύλο με τους μπάτσους
Με βρήκανε νεκρό πίσω από κάτι θάμνους
Στο χωριό ζηλεύουν θελαν να αποτύχω
Μα τα παιδιά τους με έχουν αφίσα μες το τοίχο
Μην ρωτάς για μένα
Ζήσε μες το ψέμα
Αγάπησα εσένα και ξέχασα εμένα
Αγάπησα εσένα και ξέχασα εμένα
Ζήσε μες το ψέμα
Μην ρωτάς για μένα

Δρόμοι που χάθηκα
Με σένα πλάι μου
Δεν είσαι εδώ
Σκιά που έφυγε
Μέσα στη θύμηση
Ήσουν εσύ (x2)