Elafia

Να με κοιτάς στα μάτια
Τα χέρια σου όταν θα μου κλέβουν τη ζωή
Μέσα στα μάτια

Τα πληγωμένα ελάφια
Όρθια πέφτουν κι όρθια φιλούν τη γη
Τ’ άγρια ελάφια

Δρόμοι θολοί, περπατημένοι πόνοι
Καρτερούν ακόμη
Φιλί να τους αντέξει
Φως για να τους τρέξει

Μ’ ένα αγκάθι στο φτερό
Πάντα θα σε καρτερώ
Ακριβό μου, σκαλιστό
Τριαντάφυλλό μου

Είν’ τα μικρά ποτάμια
Που όταν θα σμίξουν προχωρούν ορμητικά
Τ’ άγρια ποτάμια

Θα σε κοιτώ στα μάτια
Σαν ενωθούν τα σώματα ερμητικά
Μέσα στα μάτια

Γίνε βροχή να μ’ αγκαλιάσεις
Γίνε κι όπως πέφτεις σβήνε
Φωτιές που έχεις ανάψει
Κάθε καημός να πάψει