Eksik Bir Güzden Dualar (İkinci Monolog)

[Bölüm]
Uçtu tuyûr
Kalbimin eksik güzünden dualar
Damlıyorken geceyle şairliği kuşandım
Yılgın içte kaygı, ateşler ortasında dansım
Ölümle eşdeğerken hep, yaşamla eşdeğerdi ölüm

Bilirim neyin habercisi bu nefes
Hangi lirde kan duyumsanır
Ve simgelerde tek barok
Altınlar vaad eder onlar şan ve şöhret
Her şey mübah
İnansaydım düşer miydi calut?

Yangın aynı bahçesinde zihnimin
Ağusundan ayna karşısında kaç yıl oldu monologlar
Bitmez
Eksilen resimler hep tekrara sual
Gündüz yakışmıyor sanki ruhuma

Içtim işte baldıran, yok olmadan bi' an
Kollarında ben olacağım bir gün ölüm denen dev meleğin an:
Geçip gitti herkes mevsimlerle bekledim
Dünya içine doğulacak en tuhaf mekan

[Nakarat]
Geçitler karanlık gel kurtar beni
Yıldızlar sesler ateşten bir gemi
Bekleyene kadar ağular
Bu devinim uzar hep bizler gibi

[Çıkış]
Içimde savrulur zaman ve hüzün çağlar
Ne uykuluyum ne de bu masal sonunu bekleyecek kadar güzel