Ekipam

؛{همخوان: آرتا}؛
منمو این اکیپم اکیپم
می رم جلو بمیرم بمیرم
یه حسیه که دیگه توم مرده
دیگه ایران نمی رم نمی رم
منمو این اکیپم اکیپم
می رم جلو بمیرم بمیرم
یه حسیه که دیگه توم مرده
دیگه ایران نمی رم نمی رم
منمو این اکیپم اکیپم
می رم جلو بمیرم بمیرم
یه حسیه که دیگه توم مرده
دیگه ایران نمی رم نمی رم

؛{قسمت ۱: رامتین}؛
دلم تنگ‌ شده واسه تهران
فوت نمی کنم حتی کیکامو
اگه الان می یام با یه تسلا
ولی، بدون قبلش زدم همه پیکامو
بم میگن چرا نیومدی امسال؟
اگه بیام اونجا می رم زندانو
میگن رامی می خوای بشی سوپراستار
آره می رم و نمی شه پیدامو
نمی شم اونیکه تو می خوای
(تو می خوای، تو می خوای)
سردمه‌ هودیمو تو بیار
(تو بیار، تو بیار)
منم و یه لیوان شیواز
(یه لیوان، یه لیوان)
زنگ بزن رفیقام بیان
(بیان، بیان)

؛{قُلاب: آرتا}؛
دلم شدش تنگ از اولین راه، یِه
جلو چشم میاد همش قدیما، یِه
یک روز بازم شاید برگشتم ایران، یِه
ولی اون روزی که نگن بدیم ما، یِه

؛{قسمت ۲: آرتا}؛
دمه‌ آلاچیق جمع، بالا این شهر
چهار صبح، هی می شدیم ماها بیشتر
با یه جوینت، بد نبود با ما هیچکس
کسی نمی گرفت واسه ماها هیچوقت، خودشو
می رفت توی لوله برف
موزیک پلی می شد وایمیستادیم روبروی هم
طرف های صبح هی می شدیم دونه دونه کم
یسریا می موندنو می ومدن خونه من
اگه اومدم اینور اینه ساده ترین راه
زنگ بزنی بم ولی خوبه حال من اینجا
بزن سلامتی روزیکه که کناره همیم ما
مست کنیم خط بزنیم بیاده قدیما
بدون ارزش داشته خوب واسه من اینکار
اگه بخوام هم بدم ادامه ‌من این راهو
باید پامو بزارم یجای غریب داش

؛{پُل: آرتا}؛
اونجا که نداره تش راه برگشت
باید تو خیابون تنها بچرخم
میوفتم من یاده قبلا
میشه دلم تنگ واسه شهرم

؛{پایانی: آرتا}؛
میوفتم من یاده قبلا
یاده هرجا که رفتم
میشه دلم تنگ واسه شهرم
تنگ واسه شهرم