Εικόνα (Eikona)

[Chorus]
Κάθε εικόνα στη φωνή μου
Τη ζωγραφίζει η καρδιά κι η ψυχή μου
Αν με βρίζεις, δε μ' εκτιμάς, δε με νιώθεις
Δε σου αξίζει η ύπαρξή μου
Το αδράχτι σ' αυτό που στήνουμε
Τρυπά στομάχι του Tarantino
Δίνουν μάχη για να επιζήσουνε
Τον νέο κόσμο μου αν αναλύσουνε

[Post-Chorus]
Και για ποια κόλαση μιλάνε (και για ποια κόλαση μιλάνε)
Δε βλέπουν γύρω τους
Πως στον παράδεισο πατάνε (πως στον παράδεισο πατάνε)

[Verse 1]
Μην τρομάζεις στο διαφορετικό
Μην το κράζεις, δεν είναι απαραίτητο
Το να αλλάξεις δεν είν' ανέφικτο
Τις καταστάσεις είναι πώς τις βλέπεις
Ο μόνος MC που δεν τον έχει ακουμπήσει κανείς
Ούτε πνευματικά, ούτε σωματικά, μην απορείς
Οι γειτονιές το τραγουδούνε, να τ' ακούσεις μπορείς
Από τα 12 μου φωνάζω ρε fuck the police (fuck)
Φτιάχνω την όαση λίγο μεγαλύτερη
Απ' την τηλεόραση η ζωή μου καλύτερη
Από το Instagram κι από το Facebook
Με πιάνει νύστα, man, σαν κι εμένα βρες μου

[Chorus]
Κάθε εικόνα στη φωνή μου
Τη ζωγραφίζει η καρδιά κι η ψυχή μου
Αν με βρίζεις, δε μ' εκτιμάς, δε με νιώθεις
Δε σου αξίζει η ύπαρξή μου
Το αδράχτι σ' αυτό που στήνουμε
Σαν το σαράκι πάνω στο ξύλο
Δίνουν μάχη για να επιζήσουνε
Τον νέο κόσμο μου αν αναλύσουνε

[Post-Chorus]
Και για ποια κόλαση μιλάνε (και για ποια κόλαση μιλάνε)
Δε βλέπουν γύρω τους
Πως στον παράδεισο πατάνε (πως στον παράδεισο πατάνε)

[Verse 2]
Η φαντασία μου ακόμα είναι μικρού παιδιού
Και η χαρά μου να γράφω Δημοτικού παιχνιδιού
Ο ήλιος βγαίνει με τον ήχος πρωινού πετεινού
Κι η δύναμη απ' το χώμα γης πόδια ανεβαίνει μέχρι νου
Κοίτα με πώς έχω λιώσει στον ιδρώτα
Στο focus πριν ανοίξουν κι αφού κλείσουν φώτα
Δεν το περίμενες από stoner να έχει πρόγραμμα
Γι' αυτό κι η Ολλανδία είναι πολύ μπροστά
Μα η Ελλάδα αν βάλει μυαλό, θ' ανθίσει
Να πει "όχι" στην Ευρώπη και να επενδύσει
Γιατί η ομορφότερη χώρα να 'χει πατώσει;
Μια σπουδαία ιδέα πόσους έχει ματώσει;

[Chorus]
Κάθε εικόνα στη φωνή μου
Τη ζωγραφίζει η καρδιά κι η ψυχή μου
Αν με βρίζεις, δε μ' εκτιμάς, δε με νιώθεις
Δε σου αξίζει η ύπαρξή μου
Το αδράχτι σ' αυτό που στήνουμε
Τρυπά στομάχι του Tarantino, ναι
Δίνουν μάχη για να επιζήσουνε
Τον νέο κόσμο μου αν αναλύσουνε

[Post-Chorus]
Και για ποια κόλαση μιλάνε (και για ποια κόλαση μιλάνε)
Δε βλέπουν γύρω τους
Πως στον παράδεισο πατάνε (πως στον παράδεισο πατάνε)

[Verse 3]
Hey
Είναι όλα τόσο μπερδεμένα
Δεν ψάχνω τα hits, απλά εκφράζομαι (N.O.E.)
Δε θέλω πολλά, λίγα κι επενδυμένα
Δεν αράζω μ' άλλους, μακριά κι αγαπημένα
Μόνο αν δημιουργώ, μαζί τους θα με δεις στο δωμάτιο
Τους κάνω κακό σιγά σιγά με το καλό όπως η οδοντόπαστα με το φθοριούχο νάτριο (εξέλιξη)
Το σκεπτικό μου ανίκητο, όμορφο, άρτιο
Πάνω κάτω η ζωή σα Μάρτιος
Ψέμα δε λέω, είμαι αλήθεια και γεμάτος
Φέρνω την προμήθεια και γίνεται χαμός
Για μένα σωστό, για σένα λάθος
Ζούμε σε πουλημένο κράτος
Όπως είπ' ο Πανούσης κάνουν τα παιδιά μαριονέτες
Για να χτίζουν μεζονέτες καίγοντας το δάσος
Ψιψίνα έλα, ψιψίνα;
Έβαλες τόσο τσιμέντο στα μάτια που τώρα πια μόνιμα τα βλέπεις γκρίζα
Σε ταΐσανε τόσο σκατό, ότι κι αν πλύνεις, το στόμα πριν τα πεις, σε μύρισαν
Το κοινό γουστάρει τον αντικοινωνικό που γι' αυτόν αντίπαλοι σταματήσαν
Δεν ακούς χίλιες λέξεις όταν βλέπεις μια εικόνα στη φωνή μου, είμαι στην κορνίζα, N.O.E.azy