DRUNKEN FIST

[Intro]
(Thailand's Most Blunted)

[Verse 1: Rhymekhamhaeng]
ไหนใครที่บอกพวกกูว่าเจ๋งอ่ะ
เดี๋ยวยัดเข้าไปสักทีเมียมึงก็ร้องว่าเอ๋งอ่ะ
เขาบอกของมึงไม่แข็งอ่ะ
โดนกูส่งม้าไปกระทืบไม่ว่ามะโรงหรือว่ามะเส็งอ่ะ
ชื่อที่ขาล 11 ตัว ก็คงเป็นเสือที่มึงไม่เห็นอ่ะ
กินยาดองจนตัวได้เหม็นอ่ะ หมัดเมา
นี่เขาเรียกว่าหมัดเมา ลองมาเล่นระดับเรา
บอกว่า flow กูยิงแม่น แต่มึงแม่งถนัดเดา
มึงมันแค่ยาดองฝรั่งเป็นจันทร์เจ้า กูจั่นเจา
ฟังแล้วกลับไปกลั่นเอา
แต่เรื่องเล่ามันยังไม่จบ กูหมัดเกลา
ทำ emcee ต้องสั่นเทา
เพราะของกูมันโคตรเกลียว โคตร real
ยิงไปโป้งเดียว มึงได้แดกฟรี 1 shot หัวมึงโล่งเชียว
เหอะๆ พวกมึงไม่มีดีกรี
เหมือนภูมิใจที่มึงเรียนไม่จบแล้วมาทำดนตรี ไม่ได้บอกว่ามันไม่ดี
แต่มึงเลยต้องตามตลาดเพราะว่าเพลงประหลาดไม่มีให้กิน
แล้วถ้ามึงยังมาทำเกรี้ยวเดี๋ยวกูจะกราดเพราะกูไล่ยิง
หลบลงใต้ดิน ไอ้สัส อย่าเซ้าซี้
เดี๋ยวมึงได้กลายเป็นเรื่องเล่าจริงๆ หรอก เช้านี้
อุบัติเหตุ บังเอิญกูฆ่าไป 10 จนเขากรี้ด
ญาติมึง hang กันทั้งระบบ จนหิวน้ำส้ม Pulpy (เอาดี๊)
กูมีแต่เนื้อที่เผาพี้
คำกูโคตรจะหนาว ฟังแล้วขนลุกจนเหาซี้ด
ตั้งแต่จันทร์ถึงเสาร์ทิตย์
กูต้องโทรไปเหมา weed เพราะว่าเหล้าไม่อร่อย
แล้วต่อด้วยนายขนมต้มเพราะว่ายางมันมาต่อย whoaaa

[Verse 2: JO$EPH]
มึงดีแค่เปรี้ยงปร้างว่ะ เทียบข้าง? โดนกูเขวี้ยงแม่ง
ไหล่กันอย่างกับ เยี่ยวเรี่ยราด ลงไปเรียกแข้ง
เป็นคราบเลือด ซักขยี้ปมไม่ต้องคาดเชือก
ฟาดเรียบ รีดเพราะหน้ามึงยับเป็นสภาพเสื้อ
อย่ามากเรื่อง ไอ้พวกดีๆ แค่ร้องมึงกระชากเอื้อน
อยากได้เพื่อนจริง เห็นเพื่อนกินมึงเลยฆ่าเพื่อนกัน
หมกเม็ดเพราะโดนกูตกเช็ด ทำไมมึงหน้าเปื้อน
เก็บเอาส่วนระยำไปทำเกษตร ระวังจะคลาดเคลื่อน ไม่น่าเชื่อ
กูเรื้อนกันจัง เป็นฤทธิ์จากยา
เหมือนเสี้ยนตำ ตะบี้ตะบันจนเรื้อรังเป็นพิษสุรา
ไม่หายขาด บาดลง ถ้านับเป็นคมก็หลายบาด
เดินกันมาเป็น boy band เสือกซัดเป็นกรมซะหายอยาก
เล่นสติมึงหลุดไปหลายฉาก
เน่ากันไปตั้งหลายศพ แต่เนื้อมึงยังไม่หายกาก
เป็นยังไงอ่ะ ทำแต่เพลงดีดๆ จนสายขาด
สักหน่อยคนฟังแม่งหายหมด มีสร้อยมีแหวนมึงคงได้ถอดมาเก็งกำไร
เวรตะไล เนี่ยกูมาแบบหมัดเมา
ไอ้พวกที่บอกว่าเผ็ด ระวังกูเด็ดเป็นผัดเพรา
จากเตา จะแดกยาหรือแดกน้ำมูกก็สั่งเอา
มึงอย่างกับขี้ มีแต่เบ่ง ไอ้ที่ว่าเก่งก็อย่างเดา
เกาะกันเป็นแมลงทุกแวดวง
ต้องตัดปีกก่อนหักขาแล้วหมัดขวากระแทกตรง
ลากมึงลงมาแลกมนต์ ถ้าเลือกไม่ถูกก็แยกวง
ไม่ยุติธรรมแบบแยบยล ที่ของไม่ถึงกูแกล้งวน

[Verse 3: Esqilice]
Ah พวก emcee กูเกาที่คาง
ถึงสภาพกรามมึงไม่เป็นไปตามที่เดา
อาการไม่เบา กูอยู่ข้างหลังมึงเหมือนเงาที่ตาม
มึงพลาดท่า โดนแทง ด้วยความที่เมาหมัด
กูเอาพี่มา มึงเซาจัด
มึงอี๊ฟันเหมือนหายไปซี่ มันอยู่กับเรานี่นา
ให้มึงเก็บไว้เป็นปม เวลาที่มึงกรนหรือตอนมึงเมาขี้ตากับมีดยาวที่คา
Ah ที่มึงไม่ตายในวันนั้น
เพราะพี่กูเตือนไม่เอาไม่งาม
ถ้ามึงพยายามจะเดาทิศทาง flow
มึงคงจม แม่งคาตีน ประโลมเบตาดีน
จะหาความคมก็งงไปตามซีนดิ
ถ้าดีกรีความดีเท่าหนังไข่ มึงก็จมในวารีไป
เหอะๆ กูขำใส่เป็นลางไปที
รถไฟมันขัดเพราะรางไม่ดี
ยังไม่มีคำศัพท์ที่ทำให้กูประจักษ์จากปาก emcee
แต่กูขยับไปตามวจี มึงหลับทันที
Aha มึงเจอกู free แบบคำภีร์และภาพยังดี
มึงเอาไปฟังฟรีๆ ตอนกูคันตีน
จะให้เป็นวันดี ชักยาก ถ้ามากวนตีนนักฆ่า
กูย่ำยี กันซีน ดำดิน เอาคำไปกินกับตำราเรียนภาษาพาทีสักหน้า
มึงทำมาเซียน พญากระเรียนกำลังจะบิน
ปากอ้ามาชักวารีทั้ง 5 มาอ้าอีกทีจะฟาดด้วยก้าน
ความรู้ที่มีช่างบางแต่เสือกมาเทศนาอ่ะ
ปากมึงสว่างเหมือนจอภาพ ก็เหมือนกูเล่นกับหมาอ่ะ