Dobare Lash (New Version)

آ ، دوباره لش ، چون دنیا یه لوپ ساده اس
دوباره لش رو کاناپه و قفلی رو طرح های فرش
دوباره رول و علف و دوباره هَش ، انگار رسیدم به تهش
دوباره پخش لباسا تو اتاق و باید فقط بیخودی گشت
دوباره خسته از این دنیا که بیشتر شبیهِ به باغ وحش
دوباره در اوردم عن گُل و دوباره چِت منگ
دوباره من موندم و زیر سیگاری روزای یک رنگ
منم و این روزای انگل بگایی من و فقط صدای همزدن چایی
از تو ام بریدم ای روزگار تخمی که تو ام همش تو فکر فن زدن به مایی
منم و یه عالمه بنبست تو سرم یه عالم زخم گنده اس رو پَرَم
اینورم یه سری ان خسته از دویدن و پر شده از یه سری کصمغز اونورم
حالا شما بگو ، حالا شما بگو
بگو کی واست میگه لالایی شبا رو بگو کی بالا تو رو حالا بیشتر آورد
بگو من حقمه بسازمت و بری و هرکی هم بچه بود با ما ریش در آورد
بگو کی واست میگه لالایی شبا رو بگو کی بالا تو رو حالا بیشتر آورد
بگو من حقمه بسازمت و بری و هرکی هم بچه بود با ما ریش در آورد
دوباره لش
آ ، دوباره لش رو کاناپه و قفلی رو طرح های فرش
دوباره رول و علف و دوباره هَش ، انگار رسیدم به تهش
دوباره پخش لباسا تو اتاق و باید فقط بیخودی گشت
دوباره خسته از این دنیا که بیشتر شبیهِ به باغ وحش
چقده دور زدن الکی تو خیابون چقده تکرار ، تکرار
چقده من باید بشم همونی که که تو بگی چقده اجبار
چقده قفلی زدن رو هم و فضولی چقده اصرار ، اصرار
چقده من بدوعم و تو نبینی چقده انکار
من از این شهر وحشی خیلی ضربه خوردم میدونی من انگار خیلی وقته مُردَم
من اصن به هیشکی هیچ حسی ندارم میدونی وضعیت خیلی سخته کلا
انقده سنگینم که پیر شده قلبم تو من انگاری یه وزنه صد کیلویی کردن کونم
هه ، انقده بد شدم که ننم اومد ؛ روم و کردم اونور
پُع ، دوباره لش ولو رو تخت دوباره درسای جلو رو سخت
وقتی من خودم پُرِ سنگینی و فکرم چطور محبت کنم به تو اونوقت
دوباره همه حس و حالمون رفت
دوباره چشا قرمز حالمون بد
دوباره تا اومدیم یکمی اوکی شم
انگار یه جرقه ما رو از تو آسمون زد
دوباره لش رو کاناپه و قفلی رو طرح های فرش
دوباره رول و علف و دوباره هَش ، انگار رسیدم به تهش
دوباره پخش لباسا تو اتاق و باید فقط بیخودی گشت
دوباره خسته از این دنیا که بیشتر شبیهِ به باغ وحش
دوباره لش ولو رو تخت دوباره دَرسای جلو رو سخت
وقتی من خودم پُرِ سنگینی و فکرم چطور محبت کنم به تو اونوقت
دوباره همه حس و حالمون رفت
دوباره چشا قرمز حالمون بد
دوباره تا اومدیم یکمی اوکی شیم یه جرقه ما رو از تو آسمون زد
تَوَهُم اینکه یه روزی تو بری خسته از این
تنهایی و وِلی خسته از این زندگی دستامو تو بگیر
اصن بگو بریم ، میریم

بگو کی واست میگه لالایی شبارو ، بگو کی بالا تو رو حالا بیشتر آورد
بگو من حَقَمه بسازمت و بری و هرکی هم بچه بود با ما ریش در آورد
بگو کی واست میگه لالایی شبارو ، بگو کی بالا تو رو حالا بیشتر آورد
بگو من حقمه بسازمت و بری و هرکی هم بچه بود با ما ریش در آورد
دوباره لش
آ ، دوباره لش رو کاناپه و قفلی رو طرح های فرش دوباره رول و علف و دوباره هش انگار رسیدم به تهش
دوباره پخش لباسا تو اتاق و باید فقط بیخودی گشت
دوباره خسته از این دنیا که بیشتر شبیهِ به باغ وحش
دوباره لش رو کاناپه و قفلی رو طرح های فرش ، اه