Δηλητήριο (Dilitirio)

20-20
Ήρθαμε σκαστοί
Για άλλη μια χρόνια
Το γραφω για αλήτες που
Πέρασαν δύσκολα
Μετράνε τις μέρες
Πίσω απτα σίδερα
Γίνομαι καλύτερος άνθρωπος από σήμερα
Εμείς δεν θα πεθάνουμε ποτε
Σίγουρα
Είμαι μες τον δρόμο
Κάτοικος μόνιμος
Έφυγα απτα ξένα γιατί δεν ήμουνα νόμιμος
Πιάνεις το μικρόφωνο, στο αυτι μου σκάει θόρυβος
Είσαι κότα φαίνεται, μην το παίζεις ζόρικος
Όλη την ημέρα έχω το νου μου το ρευστό
Το ραπ μου είναι υπόγειο σαν να βγήκα απτο μέτρο
Έχω το 22 για τυχερό αριθμό
Και έτσι παίρνω κάπως σημάδια απτον θεό τίποτα δεν αμφισβητώ
Όλα είναι πιθανά
Σαν ατσινο κι βολτ, τριγυρνω μες τα βουνά
Δαγκώνω το θύμα και του παίρνω τα λεφτά, μετά τα χαλάω και κερνάω τα παιδιά
Στον δρόμο εθισμένοι, νυχτοπερπατημενοι, κατάλαβε το τώρα ότι ανεβαίνει κατεβαίνει
Ήταν εφτά χρόνια μέσα τώρα μπαινοβγαίνει, ποτε θα βγει μια και καλή περιμένει
Ο διάολος έχει πολλά ποδάρια γιαυτο το νου σου, ποτε μην σκεφτείς να τρυπήσεις την πλάτη του αδερφού σου
Είναι ρόδα και γυρνάει σε κοιτάει και γελάει, σαν δηλητηριώδες φίδι που έρχεται και σε τσιμπάει
Μην λες ότι είσαι λοκο, μην το παίζεις ιστορία, τα ξαδέρφια μου πεινάνε ψήνονται όλοι για ληστεία, όταν ήσουν μικρός έτρωγες φάπες στα σχολεία, τώρα μεγάλωσες και γράφεις για αλητεία
Αστα αυτα, λέτε ψέματα, δεν πάω με το κύμα είμαι απτην άλλη μεριά
Βαράει το μπιτ στο αυτι μπαίνω δυναμικά
Απτον στίχο μου καίγεσαι, ότι γραφω είναι φωτιά
Γουστάρω να πιάνω μικρόφωνο δεν θα με παίξει ποτε το ραδιόφωνο, μπήκα μέσα στο παιχνίδι από τότε που επαιζε το κασετόφωνο (x2)