Die Zelfbedachte Hemel

Schrijf geen lied meer over het eind
Wil dat je bij me blijft
Geloof niet in de werkelijkheid
Die is verdwenen

In een eindeloze droom
En plotseling ontwaakt
In een verborgen hoek
Waar iedereen wil zijn

De waarheid doet pijn
Geloof er niet in
Ten onder gaan we allemaal
Daar is niets aan te doen

Wacht op ons
Wie gaat eerst
Wat staat ons te wachten
In die zelfbedachte hemel

In een eindeloze droom
En plotseling ontwaakt
In een verborgen hoek
Waar niemand wenst te zijn

En de maan die schijnt
In de oude stad
Waar de tijd
Zomaar voorbij was

Als in een oogopslag
Als in een vloek
Als een schaduw
Van mijn verleden

Behalve dan de oude liefde
Voortwoekerend als een welkome gast
Als in het Noorderlicht
Ergens ver weg

Wacht op ons
Wie gaat eerst
Wat staat ons te wachten
In die zelfbedachte hemel

Van mijn gedachten
Die als een voortrazende trein
Van mijn herinnering
Tevoorschijn komt

Beneden de rivier
In de gebroken stad
Met zijn gebroken hart
Alleen

Wachten op niemand
Wachtend op niemand
In die zelfbedachte hemel