Die Stadt

Grau die Stadt und grau ist der Strom
Bloot es ruut, un alt es d'r Dom
Minsche krümmen sich, Elend vür Nuut
Prunk un Stüüz, em Dreck litt Bruut

Mol' se dir schön, vun mir us en Jold
Mol' se dir heil, dann drääs de kein Schuld
Mol' dat se dir et letzte noch nimmp
Mol' se rich, un alles stemmp

En dieser Stadt jitt et Joode un Schläächte
Schwache un Starke, met jet en de Mau
Arme un Riche un Linke un Räächte
Einer es brav, dä andere schlau

Alt, die Stadt, doch ennerlich jung
Schwer verjeff un doch hätt se Schwung
Schriev' he lijjen de Lück en d'r Soot
Schriev' he jitt et Lück met Moot

Alles stemmp un alles stemmp nit
Schlaach ene Arme, dann bes de en quitt
Klüngel es e krank Sediment
Wer drüvver laach, die Stadt nit kennt

Mer fiere vaterstädtische Feste
Karneval fiere sujar schon uns Pänz
Mer sin em Fiere noch immer de Beste
Dat met d'r Heiterkeit nemme mer äänz

Kölsch heisst Bier - katholisch ist kölsch
Paafe un Puffs, Jeschwüre d'r Zick
Rotz un Wasser kriesche nur mer
D'r Kreech es noh - un die Hoffnung wick

Pänz am frech, un Kinder han Jlöck
Schlemm, die Stadt, doch ich kumm zoröck
Vill es mies - un dat ben ich satt -
Ich vermesse nur die Lück us d'r Stadt

Lück met Jewesse un Lück met Jewehre
Fremde un Türke; d'r Tünnes un Schäl
Schloppkraade, Hillije un stolze Prolete
Liebe määt jung - un Neid määt jääl

Ob söös oder better - do muss övverlääve
Joot oder schlääch - et es ming Stadt