Διαμαντόσκονη (Diamantoskoni)

Τι να τα κάνω τόσα αστέρια
Δεν έχει ο ουρανός σκαλιά
Κι η μοναξιά μου δεν έχει χέρια
Για να την πάρω αγκαλιά
Τι να τα κάνω τα όνειρά μου
Αφού ξυπνάμε χωριστά

Η διαμαντόσκονη απ’ της καρδιάς μου τ’ ορυχείο
Τη μοιραστήκαμε στα ίσα μια βραδιά
Μα ούτε χαλίκι εσύ δεν έκοψες στα δύο
Από την πέτρα που εσύ τη λες καρδιά

Τι να την κάνω τόση φλόγα
Λιώνουν αμέσως τα κεριά
Δεν παίρνει ο πόνος από λόγια
Έλα και πάρε με αγκαλιά
Τι να τα κάνω τα όνειρά μου
Αφού ξυπνάμε χωριστά