Det Sista Hu Ville

Tekst til "Det Sista Hu Ville" av TønesHuske du den gamla kåno så viste okke rundt
Kledd i ein sånn turkise bluse
Huske du at me to va på visning i lag men at me aldri
Kjypte det der huset

Her ein dag så kjørte eg forbi det
De seie at dei så kjypte det ikkje e heilt lure
Folk gjekk att og fram der inne, såg ud så de hadde bygd på og
Sjaina opp for ein formue

Huske du orgelet så sto i gangen
Og då hu sette seg å begynte på ei salma
Huske du bildane på veggen
Så hadde honge i solo og falma

Dei så fekk teslaget måtte skifta klenning
Allerde året ittepå
I tillegg kom omlegging av vann og kloakk
Tvile på om me hadde hatt råd

Av og te ska du ikkje sjå vekk ifrå
At dar e ei meining med det så skje
Me to kjypte ikkje det huset
Tru me ska vær glade for det

Huske du orgelet så sto i gangen
Og då hu sette seg å begynte på ei salma
Huske du bildane på veggen
Så hadde honge i solo og falma

Eg blande det der huset med et annart ser eg nå
Det blei aldri seld den gongo
Den gamla kåno budde der i någen år te
Før det gjekk i arv te dottaro

Alt innvendig e beholdt så det ei gong va
Follt av liv om sommaren
Tomt resten av året
Eg sko ønska alle hadde ein sånn plass de konne samlas
Og bare våre

Eg tru ikkje det va langt ifrå sannheden
At detta va det siste hu ville
Eg fekk inntrykk av at hu hadde grua seg te å
Fylla okke frå rom te rom ganske stille, ganske stille