Peggy Zina
Peggy Zina
Peggy Zina
Peggy Zina
Peggy Zina
Peggy Zina
Peggy Zina
Peggy Zina
Peggy Zina
Peggy Zina
Peggy Zina
Πάλι φύσηξε βοριάς
Βροχή πάνω στο τζάμι μου
Στο ταξίδι της καρδιάς
Εσύ ήσουνα λιμάνι μου
Μα πως μπορείς να λες
Μα πως μπορείς να λες
Εμένα πως δεν θες
Δεν δικαιολογείται ότι έχεις κάνει
Βρήκε το μαχαίρι σου πληγή και έχω πεθάνει
Δεν δικαιολογείται, μη μου εξηγείται
Έχει μάθει μοναχά να προσποιείται
Σαν καράβι η καρδιά
Και στα βαθιά σου ανοίγεται
Λάθη, ψέματα πολλά
Ο εγωισμός μου πνίγεται
Μα πως μπορείς να λες
Μα πως μπορείς να λες
Εμένα πως δεν θες
Δεν δικαιολογείται ότι έχεις κάνει
Βρήκε το μαχαίρι σου πληγή και έχω πεθάνει
Δεν δικαιολογείται, μη μου εξηγείται
Έχει μάθει μοναχά να προσποιείται