De laatste tijd stond ik vaak op het punt om op te geven
Maar hoe moeilijk het ook wordt, ik kan geen belofte breken
Dus blijf ik gaan, ik kan alleen maar winnen
En mezelf zeggen ‘niet gulzig zijn, tel uw zegeningen’
Niet kijken naar wa ge niet hebt en een ander wel
Maar naar wat ge wel hebt en een ander niet
Tis wat het is…
Maar wat het kan het nog worden
Handen uit de mouwen, touwen in de handen en verander iets
Mijn rollercoaster maakte vele loopings
Nu zie je iedereen gaan, ik blijf er lekker inzitten
Maar weet niet of een tweede rit er nog zal inzitten
Zo niet, niks mee inzitten
Dan sta ik mijn plaats af aan de volgende en laat het links liggen
Maar tot dan kunde me nie uit dees ding kicken
Want dit is naast mijn brood en ziekte, ook mijn grote liefde
Ik kan het uitmaken maar ik zal ze nooit bedriegen
Ge kunt me uitmaken van ‘ge gaat ze nooit verdienen’
Ik hou mijn rug recht en blijf lachen als de Mona Lisa
Ups en downs sinds die hele breuk
’t Is een hobbelig parcours, zegt m’n therapeut
Ik ben.. zo underrated
Eerlijk ’t is frustrerend
Maar liever 5 miljoen keren beter dan bekeken
Alles doen voor faam, de money, is mij nie meegegeven
‘k Hoef geen Range Rooley of Louis, enkel iets te eten
Ik hoef me niet te meten, ze zeggen tijd is geld
Alles draait om de cijfers, maar daarom draaien de wijzers
Zorg dat uw tijd hier geldt, wees wie je zijn wilt snel
Voor het te laat is, het leven is geen veilig spel
Althans dat werd mij verteld
Weinig telt.. Alleen tijd, wat zit er in voor mij?
Wat ik er zelf insteek I guess
Da’s de juiste insteek, I guess
Steek het in een rijm
Steek alles wat ik in m’n mars heb in een album hier
Een stukje identiteit
M’n borst daar aan tafel maar laat het niet koud worden Cloos
Ik heb honger en oud worde nooit.. Misschien
Tijdje in de PAAZ gezeten
Beste stap die ik dan kon zetten
Zag Selah Sue in een fragment van het winteruur
Waarin ze me helemaal meenam
Ze las een tekst voor uit Eckhart Tolle “De kracht van het nu”
Over de sluier tussen gedachten en u, man man
’t was alsof ik daar op de bank zat
Bleef het herbekijken nadien op de site van canvas
Die sluier laten vallen, waarom is het zo’n last?
Ik wou dat ik dat ook inzag, of wat minder filosofisch was Ignorance is bliss, maakte gewoon wat ik geloven kan
Helaas en dat is
Vliegen tot ge crasht, ge landt nooit
Sommige vragen blijven beter onbeantwoord
Zet stap voor, stap door en stap door
Of dat me leidt naar m’n bestemming
Ik acht de kans groot
Ik laat me niet meer aan de lust kennen
Moet de gevoelige snaren terugstemmen
Ego is nep
Onbaatzuchtigheid kan alleen geluk brengen
Ben nog steeds revaliderende
Relativerende, enfin proberende
Houding en visie bijgesteld
Blijf uzelf en ge blijft m’n held
Althans dat werd mij verteld
Weinig telt.. Alleen tijd, wat zit er in voor mij?
Wat ik er zelf insteek I guess
Da’s de juiste insteek!