Davulla Bavul

Bir gün genç ve meraklı bir davul
Patlamış sahibine: ''Git artık kendini bul
Uykusuz kal, uzakların sokağında yorul!''
Deyip aldırıvermiş kocaman bir bavul
Sabahları pır pır uyanmış
Hemen yola çıkarlar sanmış
Sormuş: ''Ne zaman dolacak bu bavul?''
'Dur' demiş sahibi, 'Henüz aile
Henüz iş, henüz para ve biliyorsun ki henüz okul.'

Yıllar geçerken en güzel caddelerden
Ve o yeşil nehirlerden
Tozlanmış ve eskimiş boş bavul
Tehlikeyi sezmiş tabii bizim davul
Ertesi gün ataklarla dolu
Güzel bir konuşmayla ikna etmiş onu
Demiş: ''Gerekirse o lanet işten kovul
Dinlemeden ölme beni...
İlla dolmalı o bavul!''

Sahibi kafasını toplamış
Heyecan içinde hoplamış
Yanına ne lazımsa
Onla bavulu toplamış
Davul, bavul ve sahip
Suya, güneşe ve toprağa talip
Çıkacakken yola gururla
Düşmüş yere açılıvermiş yarı yolda bavul...

Gözü yaşlı sahip, tüm mahçupluğuyla
Demiş davula: 'Görüyorsun ya
Ben artık eşime ve çocuğuma kul
GİDEMEM: henüz aile,para ve çocuğun okul...'

Sesini kesmiş o günden sonra davul
Ve bir ev temizliğinde atılmış çöpe bavul
Küsmüş davullar ve boş bavullar eşliğinde;
Dönmüş bu dünya nehirleriyle
Işıkları ve tüm renkleriyle
Susmuş davullar; henüz aile
Henüz para, henüz okul
Hepsi bu işte