COSMOS

[Intro:]

Ξέρεις ότι το μετά που έρχεται είναι δύσκολο πολύ
Μα ποτέ σου δε σταμάτησες να θες τη κορυφή
Κι αν σταμάτησες κυνήγα τη μονάχα για ένα λόγο
Γιατί κάπου θα 'χεις φτάσει, πιο μετά απ' την αρχή

Έστω και λίγο, δένω και λύνω
Προβλήματα που αφήνω, όνειρα κατευθύνω
Που και που τρακάρω

"λου" και "λου", άμα δω τι έχω χάσει θα φρικάρω
Αλλού γι' άλλου πηγαίνω, χωρίς καν να με τεστάρω

[Chorus:]
Ζω στον κόσμο των λεπρών
Κόσμο των αφεντικών
Fake ελλαφρυντικών
Ψευτοδημοκρατικών

Κι απλά επιβιώνω, τον χρόνο σκοτώνω ο χρόνος με σκοτώνει
Κι ως που να 'μαι σκόνη παλεύω τον πόνο με πόνο
Το κλίμα εδώ δε με σηκώνει
(x2)

[Verse 1:]
Όποιον γνωρίζω κρατώ στο κεφάλι ότι μπορεί να θέλει να με φάει
Αποχωρίζομαι ότι παιδικό μου 'χει μείνει, όσο το άγχος πάνω μου κολλάει
Το εν τρίτο της ζωής μου πέρασε κι ακόμα είμαι στο standby
Χωρίς να κηρύττω τον πόλεμο, πολεμώ ότι πονάει το μυαλό μου

Δε θέλω ότι φωνάζουν πως είναι για το καλό μου
Θέλω εξηγήσεις αφού είναι για το καλό μου
Θέλω να με πείσεις ότι είναι για το καλό μου
Δε θέλω να ψηφίσεις ότι είναι για το καλό σου

Άντε και γαμήσου, εύχομαι να ψοφήσεις
Αφού μόνο σε ψόφιους ανθρώπους κυνηγάς λύσεις
Ή μόνη καύλα είναι στην ιδέα ότι πλέον δεν μπορείς καν το παιδί
Σου με ίσιο βλέμμα να αντικρίσεις

[Chorus:]
Ζω στον κόσμο των λεπρών
Κόσμο των αφεντικών
Fake ελλαφρυντικών
Ψευτοδημοκρατικών

Κι απλά επιβιώνω, τον χρόνο σκοτώνω ο χρόνος με σκοτώνει
Κι ως που να 'μαι σκόνη παλεύω τον πόνο με πόνο
Το κλίμα εδώ δε με σηκώνει
(x2)

{Verse 2:]
Είμαι μισό βήμα πριν γαμήσω ότι έχω χτίσει
Έχω φτύσει αίμα για ν αφήσω κάποια λύση
Κι ο επόμενος θα επιζητήσει την έτοιμη γνώση
Μα έτσι θα την πατήσει, θα γλιστρήσει, παρ' τη πτώση

Πονάει σαν να μπαίνεις ενώ έχει στεγνώσει
Έχω τόσο σκουπίδι νιώσει, μα εσύ τη ζωή σου την έχεις ανακυκλώσει
Τόσοι κίνδυνοι πέρασαν δίπλα σου και δε κατάλαβες ότι τυχαία έχεις γλιτώσει

Πύρινη γλώσσα έχω και με αυτήν καίω τον ξύλινο λόγο τους
Αληθινοί όσοι σ' όσα έχουν πει, είδα κράταγαν πάντα τον λόγο τους
Φίλοι κοινοί, sorry δε συνεπάγεται ότι θ' αράξεις στο δρόμο μου
Όσοι γυμνοί από φόβο προχώρησαν μόνοι άδραξαν το δρόμο τους

Δεν ψάχνω την αλήθεια με το μάτι μα πιο σύνθετα
Δεν ταμπελιάζω κόσμο με επίθετα, ή μάλλον προσπαθώ
Δεν χαμπαριάζω τίποτα, μα τίποτα δεν κάνω
Απλά εκμεταλλεύομαι όποια κατάσταση βρεθώ

Μικρός την πάλευα με την πειθώ
Τώρα τα λέω μια φορά πριν χαθώ
Δεν έχω το χρόνο πια για να στο κάνω νια-νια
Ούτε καν για να σε δω

[Chorus:]
Ζω στον κόσμο των λεπρών
Κόσμο των αφεντικών
Fake ελλαφρυντικών
Ψευτοδημοκρατικών

Κι απλά επιβιώνω, τον χρόνο σκοτώνω ο χρόνος με σκοτώνει
Κι ως που να 'μαι σκόνη παλεύω τον πόνο με πόνο
Το κλίμα εδώ δε με σηκώνει
(x2)