Cızlam

[Verse 1]
Artık inanmam hiç kimseye
İnanmam artık duyduğum her söze
Kime inansam oldum ters köşe
Bana herşey güzel olacak deme
Muameleden yanımda olan herkese yol verdim
Muhtacım gerçeklere!
Tabii bide kendimi bulmam gerek
Kalbinin içinde kur mahkeme
Aklım unuttuklarımı hatırlatarak oyun oynuyor bana
Atamadım adımımı,hesaplayarak
Okumadım okul , matematikten anlamam
Hepsi gözlerimin gördüğü vede dilimin söylediği
Bazen hayat bir şiir bile değil
Oysa ki basit bir serseriyim
Şair miyim yoksa
Cehennemin müdâvimiyim
Kafası hem bozuk hem güzel biriyim
Görsen gördüğümü , küser göz bebeğin
Hep dipteyim
Gökyüzüm karanlık Tanrı'dan renk isteyin
Sanrılar uykumu ele geçirir
Yardımı olmaz omzumda olan meleğin

[Nakarat]
Daldım geçmişin içine
Yalanlar takıldı peşime
İnatla geliyor üzerime hayat!

[Verse 2]
Herkesin derdini ben taşıdım
Şimdi tek başınayım
Bi sorum var:
"Neden sonunu gördüğümüz yolların başındayız?"
Kim hak eder yalnız bırakılmayı?
Aklımın yanlış tarafındayım
Şarkılarım derdimdir
Sadece dinleyin, alkış tutmayın
Herşeyin farkındayım
Kiminin kaç yüzü var, kiminin hiç yüzü yok
Eğmem boynumu kimseye birader
Baksana hala aç geziyo’m
Git'çeksiniz gidin lan
Kimse size kal demiyor
Duymadı Tanrı , sunmadı farklı bi yol
Aklım başımdan vazgeçiyor