Cesteiros

[Verso 1]
Somos probes cesteiros
Cestos que compoñer
Pobriños de nosotros
Que vamos a morrer

[Refrán]
Fame que teño, aia por Dios!
Non sei se é fame ou será tos
Entra pola boca e sae polos pés
Porque este mundo foi feito al revés

[Verso 2]
Cando vamos para a feira
Cos cestas a vender
Chamamos las mulleres
Que nolos veñan a ver

[Coro]
E son bos cestos, e son, son, son
Que como os meus non hai ningún, non
E son bos cestos, míremos ben
Que como os meus xa non os fai ninguén

[Verso 3]
Cando vamos para a vila pola Calle Rеal
Quedan as señoritas sentadas nun portal
Elas, moi еmpolvadas, salen ó mirador
Falando polos dedos palabriñas de amor

[Coro]
E son bos cestos, e son, son, son
Que como os meus non hai ningún, non
E son bos cestos, míremos ben
Que como os meus xa non os fai ninguén

[Refrán]
Fame que teño, vaia por Dios!
Nun sei se é fame ou será tos
Entra pola boca e sae polos pés
Porque este mundo foi feito al revés

Fame que teño, vaia por Dios!
Nun sei se é fame ou será tos
Entra pola boca e sae polos pés
Porque este mundo foi feito al revés