Cereyan

[Verse]
Lanet olası şeylerin hepsi olası
Bir düze çıkamadım oldum olası
Ruh halim; dağın, bayırın en üst tepesi
Henüz ovalarda kalmışlar var, ne oldu orası?

Uzunca bi’ yılanla hısım başım, çok yarası var
Binlerce sadakatin zehri sonunda
Asıl zehre alıştıysan haline vah
Vah eder ah ile canım

Güzelim cariyem neden dert oldun Ahi’ye?
Yarın yâd olur evvelinde, tahtına yağmur yağar bi’ bahar günü
Kalbinde ağrı, aniden cereyan eder
Yine de ah eder senin yüzünden vah diyen canım

Yerimde canın olsa inan illallah eder bağırır
Kıyassa kıyas dertse dert aydandır rap görmez sırtım
Göğsümden omuzlarıma sadece morluk
İnan ki gerçekler acı değil lan tatlılar pahalı
İnan ki gerçekten acı hazmeden sonunda bağırır

Yani ben sahiden Ahi!
Unutulur, dinlenir, binde bir yüzü güler ondan da uyutulur
Kaybetmişlik vurur canıma
Cümle palavraları yutulur da midemi perişan eder

Ne yapmalı? Ne düşünmeliyim? Söyle düşüneyim
Nasıl katılır benim bu işime iyi?
Ruh halim aklını kaybetti
Akıl sağlığım çevre yolunda dişi geyik

Bedenim ağır geliyor bana
Tutunacak o dalı kırdılar
İçerim ağrıyor dünden beri
Taşır mı bedenim?

Ağır geliyorsa da tutunacak o dalı kır ya da dik dur
Al, yeni bi can bulduysan, ben yoruldum
Yalandan sevmeler var, onurumu zedeler süründürür
Her daim

[Nakarat]
Yalandan sevmeler var, onurumu zedeler süründürür
Her daim hissetmeler var
Yalandan sevmeler var, onurumu zedeler süründürür
Her daim hissetmeler var
Yalandan sevmeler var, onurumu zedeler süründürür
Hissetmeler var