CANVAS

[Intro]
สิ่งที่เรานั้นกำเนิดมาเพื่อไขว่คว้า
จะยังออกตามหา อยู่แห่งไหน

[Verse 1]
สีนับร้อย ทยอยลงสู่กระเป๋า
ผืนผ้าขาวจะเป็นดั่งบันทึกเรา
พู่กันจะเก็บเอาไว้ ใกล้ตัวไม่ห่างไปไหน
ถาดสีที่เราคุ้น คงไม่ลืมใช่ไหม
สิ่งใดจะรอให้พบ ที่ปลายทาง

[Chorus]
ประกายสีแดงช่างสดใส
ออกเดิน เสียงภายในใจยังคิดตาม
เหตุใดกันหนา แผ่นฟ้าช่างกว้างใหญ่
ถูกกำหนดไว้ หรือใครเขานำพามา
ตามหาซึ่งทุกความหมาย
ระบายผืนผ้าใบเก็บทิวทัศน์งาม
ที่ใครเคยถาม เมื่อเราได้เป็นผู้ใหญ่
จะเป็นแบบไหน คำตอบนั้นคงได้เจอ

[Verse 2]
แล้วสุดท้ายเราเป็นแบบไหน
ได้แต่จ้องมอง ผ้าใบที่ว่างเปล่า

[Bridge]
ที่ตามหา ที่ขาดหาย
ภาพเหล่านั้น ล้วนมืดมน

[Chorus]
ขีดเขียนภาพทรงจำไว้
เมื่อยามพายุร้ายได้ผ่านและพ้นไป
เพื่อคำตอบนั้น เราถึงได้เดินทาง
และออกตามหาสีครามที่เฝ้ารอตลอดมา
เฉดสีที่ปลายขอบฟ้า
จะจารึกไว้จนตราบชั่วนิรันดร์
จดจำเอาไว้ เหตุใดที่เราเดินทาง
ทุกอย่างที่ตามหานั้นคือภาพที่วาดมา

[Outro]
แต่งเติมฝันและฟ้าวันใหม่ในโลกกว้างใหญ่